Η ανάρτηση μας "Κλινική Μεταμοσχεύσεων Ήπατος Λαϊκού Νοσοκομείου Αθηνών... μια ακόμα ελληνική πρωτοτυπία - η άποψη μας" σχολιάστηκε επώνυμα με ιδιαίτερα σκληρό τρόπο. Χαρακτηρίζει το συντάκτη άθλιο και μάλιστα ζητάει να μάθει το όνομα του γιατί όπως αναφέρει "θα έχει πολύ ενδιαφέρον". Ετυμολογικά η λέξη άθλιος αναφέρεται σε κάποιον που χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη κακοήθεια, φαυλότητα και είναι συνόμιμη του κακοήθη, τιποτένιου, φαύλο, αχρείου. Η συγκεκριμένη σχολιάστρια λοιπόν, χαρακτηρίζει σαν κακοήθεια και φαυλότητα αυτό το μικρό βήμα που υποστηρίζεται από μια ομάδα μεταμοσχευμένων ασθενών με ιδιαίτερο κόπο εδώ και 16 μήνες, με στόχο να πληροφορήσει να ανταλλάξει απόψεις αλλά και να καταγγέλλει από δημόσια θέση τα κακώς κείμενα που αντιμετωπίζουν οι μεταμοσχευμένοι ασθενείς εδώ και πολλά χρόνια στη χώρα μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η συγκεκριμένη κυρία δεν είναι μεταμοσχευμένη ασθενής. Αυτό το υποστηρίζουμε γιατί ασθενείς που έχουν περάσει την ίδια ιδιαίτερα δύσκολη εμπειρία ζωής, όπως η μεταμόσχευση που τους έχει σημαδέψει ανεξίτηλα τόσο στη σωματική όσο και στη ψυχική τους υγεία, που έχουν βιώσει και βιώνουν τις ίδιες αγωνίες για το παρόν και το μέλλον, το δικό τους και της οικογένειας τους, που η ζωή τους παρατάθηκε από την ίδια μέγιστη πράξη αλτρουισμού και ιδιοτέλειας όπως η δωρεά οργάνων και γενικότερα περπατούν στην ίδια κακοτράχαλη πορεία ζωής πάνω στα ίδια χνάρια, δεν ανταλλάσσουν τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς μεταξύ τους. Εμείς δεν είμαστε αμετακίνητοι υποστηρικτές των απόψεων μας αλλά ούτε αρνητικοί σε οποιαδήποτε κριτική, συνοδευόμενη όμως από στοιχεία που να την τεκμηριώνουν. Μάλιστα πιστεύουμε ότι μια στοιχειοθετημένη κριτική βοηθάει στο έργο μας και μάλιστα την αποζητούμε. Όμως ο στείρος, κακόβουλος και υποτιμητικός χαρακτηρισμός δεν είναι τίποτε άλλο από προσπάθεια απόκρυψης της αλήθειας, εξυπηρετώντας συγκεκριμένα συμφέροντα. Τέτοιου είδους πρακτικές έχουν σαν συνέπεια να βρίσκετε σ΄ αυτό το απογοητευτικό επίπεδο η μεταμοσχευτική δραστηριότητα στην Ελλάδα. Για εμάς είναι καταδικαστέες και θα είμαστε πάντα πολέμιοι τους. Άλλωστε το χρωστάμε σε κάθε ασθενή συνάνθρωπο μας που αγωνιά καθημερινά ενταγμένος σε κάποια λίστα ανεύρεσης μοσχεύματος αλλά και στα τόσα χρόνια μεταμοσχευτικής ανεπάρκειας που βιώνει η ελληνική κοινωνία.
Σ' αυτό το σημείο θα θέλαμε να ρωτήσουμε τη "καυστική" κριτή μας σε τι διαφωνεί από τα στοιχεία που παραθέτουμε; Επίσης αν μπορούσε να μας ενημερώσει για τα 40 περίπου άτομα που ήταν ενταγμένα στην λίστα του Λαϊκού προσμένοντας ένα μόσχευμα, τι απέγιναν μετά την παύση λειτουργίας της μονάδος. Τα καθοδήγησε κάποιος αρμόδιος ή αφέθηκαν στην τύχη τους; Και το σπουδαιότερο, αν ξέρει ότι μέσα σ' αυτή την αποδιοργάνωση υπήρξαν 3 ή 4 ασθενείς που κατέληξαν όπως φημολογείται τελευταία; Γιατί αν ισχύει κάτι τέτοιο εμείς δεν θα φωνάζουμε, θα κραυγάζουμε.....
Εμείς oι "ΑΘΛΙΟΙ" θα συνεχίσουμε το έργο μας για ένα κόσμο που ο κοινωνικά αδύνατος θα έχει τις ίδιες ευκαιρίες με τον κοινωνικά δυνατό. Ένα κόσμο αξιοκρατίας και αλτρουισμού ενάντια σε κάθε είδους ματαιοδοξίας και εγωκεντρισμού. Η οικογένεια του ΤransplantLink δεν αποτελείται πια μόνο από μεταμοσχευμένους ασθενείς αλλά και από ανθρώπους δραστήριους, ευαίσθητους, πλημμυρισμένους με συναισθήματα αλτρουισμού και αυταπάρνησης για το συνάνθρωπο τους. Ανθρώπους ικανούς να φωνάξουν για ένα μικρό παιδί που ενώ έπρεπε να βρίσκετε σε κάποιο μεταμοσχευτικό κέντρο του εξωτερικού, αυτό λιώνει καθημερινά εγκλωβισμένο στα γρανάζια απαθών δημόσιων υπηρεσιών, για όλους αυτούς που εξαντλούνται σε κάποιο μηχάνημα αιμοκάθαρσης ή τεχνητής καρδιάς χάνοντας την ευκαιρία να ζήσουν τις μικρές καθημερινές χαρές της ζωής, για κάποιο ανάλγητο γιατρό που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η επαγγελματική του και η οικονομική του καταξίωση και μάλιστα εις βάρος των ασθενών του, για τη Πολιτεία και τους εκπροσώπους της που όλα αυτά τα χρόνια έδειξαν παντελή αδιαφορία με επακόλουθο εδώ και χρόνια να χάνονται πολλοί συνάνθρωποι μας προσμένοντας ένα μόσχευμα. Μπορεί σε κάποιους αυτή η προσπάθεια να φαίνεται μάταιη γιατί στις μέρες μας κυριαρχεί η αδιαφορία και ο εγωκεντρισμός. Εμείς όμως που έχουμε δεχτεί αυτό το μεγάλο δώρο ζωής που λέγεται μόσχευμα φρονούμε ότι στη ψυχή του κάθε ανθρώπου αυτά τα αρνητικά συναισθήματα είναι μειοψηφία. Αυτό αποδεικνύεται και από την δική σας συγκινητική ανταπόκριση στο κάλεσμα μας για συμμετοχή σ' αυτή τη δύσκολη προσπάθεια. Άλλωστε από τη μέχρι τώρα πορεία της ζωής μας, μας ταιριάζει περισσότερο ο ρόλος του Γιάννη Αγιάννη και ας υπάρχουν πολλοί Ιαβέριδες που μας καταδιώκουν, με το τέλος τους όμως προδιαγεγραμμένο μέσα στα κρύα νερά του Σικουάνα!!!
Υ.Γ. Προς την αυστηρή κριτή μας: Επειδή όπως αναφέρεται στο σχόλιο σας, έχετε μεγάλο ενδιαφέρον να μάθετε το oνοματεπώνυμο του συντάκτη της ανάρτησης, σας δίνουμε την ευκαιρία να τον γνωρίσετε και προσωπικά. Μπορείτε να αποστείλετε ένα e-mail ώστε να κανονιστεί μια συνάντηση μαζί σας. Είμαστε σίγουροι πως όταν συναντηθείτε μαζί του θα αλλάξετε άποψη γι' αυτόν και ίσως...ίσως γίνετε και εσείς υποστηρικτής της προσπάθειας μας.
«Δωρεά Οργάνων» Γιατί η ζωή είναι ένα δώρο ανεκτίμητο
No comments:
Post a Comment