Δημοσιεύουμε ένα ακόμα περιστατικό που μας αποκαλύπτει τη σκληρότητα και την αναλγησία του ελληνικού συστήματος υγείας και ιδιαίτερα των υπηρεσιών που είναι υπεύθυνες με τη μεταμοσχευτική διαδικασία στην Ελλάδα. Αυτό μεγιστοποιείται όταν όλη αυτή η κατάσταση έχει αντίκτυπο στη ζωή ενός 5χρονου αγοριού.Στο μικρό Γιώργο τον Ιανουάριο διαγνώσθηκε ότι πάσχει από Fanconi Anemia. Αυτή είναι μία αρκετά σπάνια ασθένεια του αίματος που αντιμετωπίζεται μόνο με μεταμόσχευση μυελού των οστών. Δυστυχώς στην Ελλάδα λόγω της σπανιότητας της ασθένειας έχουν αντιμετωπιστεί μόνο οκτώ περιπτώσεις Fanconi Anemia με μικρό ποσοστό επιτυχίας. Έτσι οι γονείς απευθυνθήκαν σε κέντρα και γιατρούς του εξωτερικού και ανακάλυψαν ότι το University of Minnesota Medical Center στη Αμερική είναι το καταλληλότερο νοσοκομείο για να διαχειριστεί τη πολύ εξειδικευμένη ασθένεια του παιδιού τους.
Εδώ όμως, όπως συμβαίνει συνήθως, αρχίζει το πρόβλημα. Αναφέρει χαρακτηριστικά ο πατέρας του παιδιού στο blog που δημιούργησε «Μέχρι στιγμής δεν έχουμε καταφέρει να εξηγήσουμε στους αρμόδιους ότι δεν θέλουμε να πάει το παιδί στην Αμερική επειδή απαξιώνουμε τις ικανότητες και τις γνώσεις των Ελλήνων γιατρών. Ο λόγος είναι ένας, ότι εκεί σχεδόν τριπλασιάζονται οι πιθανότητες θεραπείας του Γιώργου μας. Ο χρόνος είναι κρίσιμος παράγοντας στην ασθένειά του. Σας παρακαλούμε εάν μπορείτε βοηθήστε μας να ξεμπλοκάρουμε τη διαδικασία.»
(Αν θέλετε να συνδεθείτε με το blog του μικρού Γιώργου πατήστε εδώ)
Η περίπτωση του μικρού Γιώργου είναι ένα ακόμη από τα πάρα πολλά περιστατικά που αντιμετώπισαν το ίδιο πρόβλημα. Δηλαδή όταν ήρθε η ώρα να έρθουν σε επαφή με τις αρμόδιες υπηρεσίες, κυρίως με τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, αλλά και με τη γραφειοκρατία των ταμείων αισθάνθηκαν ότι έπεφταν σε τοίχο. Γονείς που θέλουν να σώσουν τα παιδιά τους ή γενικότερα ασθενείς με ανεπάρκεια κάποιου ζωτικού τους οργάνου να αναγκάζονται να υποστούν απαράδεκτες συμπεριφορές και μάλιστα από ανθρώπους που υποτίθεται ότι έπρεπε να τους βοηθήσουν και να τους καθοδηγήσουν για την επίλυση του σοβαρού τους προβλήματος. Στις περισσότερες περιπτώσεις το θέμα λύνεται όταν απευθύνονται σε πολιτικά γραφεία ή ακόμα και στην πολιτική ηγεσία της χώρας. Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι στην Ελλάδα του 21ου αιώνα η επιθυμία κάποιου να μεταμοσχευθεί σ' ένα κέντρο με μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας έχει μετατραπεί σε πολιτικό ρουσφέτι. Εκτός λοιπόν από τις τεράστιες αδυναμίες που αντιμετωπίζει το μεταμοσχευτικό πρόγραμμα τις χώρας κατακλύζεται και από απαράδεκτες συμπεριφορές και νοοτροπίες αρμοδίων υπηρεσιακών παραγόντων.
Ευελπιστούμε όλοι ότι ο μικρός Γιώργος θα ξεπεράσει τα «αναχώματα»της Ελληνικής Πολιτείας και θα βγει νικητής σ' αυτή τη μεγάλη μάχη της ζωής του. Εμείς θα παρακολουθούμε το θέμα και θα επανέλθουμε.
1 comment:
Είναι απαράδεκτο να αντιμετωπίζονται μ’ αυτό τον άσχημο τρόπο τέτοιου είδους περιστατικά . Ελπίζουμε ο Γιωργάκης και οι γονείς του να τα καταφέρουν όσο το δυνατό γρηγορότερα. Όσο για τους ανεγκέφαλους που συμπεριφέροντε μ’ αυτό τον απαράδεκτο τρόπο πιστεύω ότι πλέον πρέπει να καταγγέλλονται δημοσίως και να αποπέμπονται από όποια θέση και να βρίσκονται.
Post a Comment