Thursday 27 May 2010

Εγκαίνια για την πρώτη Τράπεζα Μοσχευμάτων Κερατοειδούς

Μετά το σάλο που δημιουργήθηκε από τις καταγγελίες ιατρών για τη μη διάθεση δύο μοσχευμάτων κερατοειδούς από το εξωτερικό λόγω υπολειτουργίας του Ε.Ο.Μ. (έχουμε αναφερθεί σε πρόσφατες αναρτήσεις) φαίνεται πως οι αρμόδιοι κινητοποιήθηκαν και προέκυψε η ακόλουθη ευχάριστη είδηση.

Αλλάζει άρδην προς το καλύτερο το θολό τοπίο των μεταμοσχεύσεων στη χώρα μας με τη δημιουργία και λειτουργία της πρώτης Τράπεζας Μοσχευμάτων Κερατοειδούς στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο «Αττικόν». Τα εγκαίνια της Τράπεζας Μοσχευμάτων Κερατοειδούς πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή από την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, την υπουργό Μαριλίζα Ξενογιαννακοπουλου και την υφυπουργό Φώφη Γεννηματά.

Η χρησιμότητά της είναι σημαντική, καθώς η χώρα μας ήταν υποχρεωμένη να εισάγει από το εξωτερικό περισσότερα από 600 μοσχεύματα, ενώ μόλις 100 μεταμοσχεύσεις γίνονταν με μοσχεύματα από δωρεές συγγενών. Από τη μεριά τους, οι συγγενείς των δοτών θα πρέπει να απευθύνονται στο Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων.
Η δημιουργία της Τράπεζας Μοσχευμάτων Κερατοειδούς θα αποτελέσει μεγάλη βοήθεια στον Έλληνα ασθενή, γιατί θα του εξασφαλίζει παροχή μοσχευμάτων όποτε χρειάζεται, θα ελαττώσει την αγορά μοσχευμάτων από το Εξωτερικό και θα προάγει τον εθελοντισμό στην προσφορά οργάνων.
Παράλληλα, θα είναι πολύτιμη πηγή τόσο για τα οκτώ κέντρα μεταμοσχεύσεων που λειτουργούν σε αντίστοιχα κρατικά νοσοκομεία όσο και για πολλούς ιδιώτες γιατρούς που χειρουργούν σε ιδιωτικές κλινικές. Η Τράπεζα Μοσχευμάτων Κερατοειδούς δημιουργήθηκε με τη δωρεά της οικογένειας του εφοπλιστή Νίκου Τραυλού, για τον λόγο αυτό ο διευθυντής και το επιστημονικό προσωπικό της Β' Πανεπιστημιακής Οφθαλμολογικής Κλινικής, μαζί με τις ευχαριστίες τους, εκφράζουν την ελπίδα να αποτελέσει η δωρεά αυτή παράδειγμα προς μίμηση. Η λειτουργία της Τράπεζας θα συμβάλει επίσης στην αναβάθμιση της εκπαίδευσης της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας, καθώς διαθέτει τον πιο σύγχρονο εξοπλισμό.

Πηγή: www.zougla.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Tuesday 25 May 2010

Ουραγός η Ελλάδα σε δότες μυελού και ομφάλιου αίματος

Ουραγός είναι η χώρα μας σε δότες αίματος, μυελού και ομφάλιου αίματος, ενώ είμαστε πρωταθλητές στη φύλαξη ομφάλιου αίματος σε ιδιωτικές τράπεζες.Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ελλάδα είναι εγγεγραμμένοι μόνο 22.000 εθελοντές δότες μυελού σε αντίθεση με την Κύπρο, που διαθέτει 110.000 δότες, τη στιγμή που ο πληθυσμός της χώρας μας είναι περίπου 10 φορές μεγαλύτερος. Δηλαδή, αν ακολουθούσαμε το παράδειγμα των Κυπρίων θα έπρεπε να είχαμε τουλάχιστον 1.000.000 δότες.Την ίδια ώρα, στη χώρα μας λειτουργούν 20 ιδιωτικές τράπεζες ομφάλιου αίματος, με άγνωστο αριθμό αποθηκευμένων μονάδων, που είναι εξαιρετικά απίθανο να χρησιμεύσουν τόσο για αυτόλογη όσο και για αλλογενή χρήση.

Η αλλογενής μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων μπορεί κυριολεκτικά να σώσει τη ζωή ασθενών, που πάσχουν από σοβαρές ασθένειες, όπως λευχαιμία, απλαστική αναιμία και μεσογειακή αναιμία. Γι' αυτό το λόγο, είναι επιτακτική η ανάγκη για τη χώρα μας να αναπτυχθεί η δωρεά μυελού και ομφάλιου αίματος σε Δημόσια Τράπεζα.
Τα στοιχεία αυτά ανακοινώθηκαν σε συνέντευξη Τύπου, που παραχώρησε η Ελληνική Αιματολογική Εταιρεία, η οποία ξεκινά ενημερωτική εκστρατεία με στόχο ακριβώς την ευαισθητοποίηση των Ελλήνων για τη δωρεά αίματος, μυελού και ομφάλιου αίματος.
Όπως ανέφεραν οι ομιλητές, νοσήματα που μέχρι πρότινος ήταν μοιραία, μπορούν σήμερα να αντιμετωπισθούν με την αντικατάσταση του μυελού των οστών του πάσχοντα με αιμοποιητικά κύτταρα, που λαμβάνονται από το μυελό, το αίμα ή το ομφάλιο αίμα ενός άλλου ανθρώπου, συμβατού αδελφού ή εθελοντή δότη. Η πιθανότητα εύρεσης συμβατού με τον ασθενή αδελφού είναι μόνο 30%, γεγονός που κάνει φανερή την ανάγκη ύπαρξης μιας μεγάλης Δεξαμενής Εθελοντών δοτών, ώστε όλοι οι ασθενείς που χρειάζονται αλλογενή μεταμόσχευση να μπορούν να έχουν αυτή την ευκαιρία.
Στην Ελλάδα πραγματοποιείται, σε ετήσια βάση, ανάλογος αριθμός αλλογενών μεταμοσχεύσεων από μη συγγενείς συμβατούς δότες, με τις αναπτυγμένες χώρες. Δυστυχώς όμως, η Ελληνική Δεξαμενή είναι πολύ ισχνή (μόλις 22.000 δότες) με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειοψηφία των μοσχευμάτων για τους Έλληνες ασθενείς να προέρχεται από το εξωτερικό.
Να σημειώσουμε ότι η ανεύρεση ενός δότη συμβατού με τον άρρωστο είναι πιθανότερη μέσα στην εθνική δεξαμενή, η διαδικασία είναι ταχύτερη και βεβαίως υπάρχει οικονομικό όφελος για τη χώρα .
Πολύτιμη πηγή αιμοποιητικών κυττάρων για αλλογενή μεταμόσχευση αποτελεί και το ομφάλιο αίμα. Από το 1992, οπότε αποδείχθηκε επιστημονικά η δυνατότητα χρήσης του ομφάλιου αίματος για μεταμόσχευση, μέχρι το 2009 ιδρύθηκαν πάνω από 44 δημόσιες τράπεζες παγκοσμίως που διαθέτουν περισσότερες από 400.000 μονάδες ομφάλιου αίματος. Διεθνώς έχουν πραγματοποιηθεί περίπου 20.000 αλλογενείς μεταμοσχεύσεις με ομφάλια αίματα αποθηκευμένα σε δημόσιες τράπεζες. Η πιθανότητα να χρησιμοποιηθεί μια μονάδα ομφάλιου αίματος αποθηκευμένου σε Δημόσια Τράπεζα είναι περίπου 1: 30.
Παράλληλα άνθισε και η εμπορική εκμετάλλευση του ομφάλιου αίματος με τη δημιουργία 150 και πλέον ιδιωτικών τραπεζών φύλαξης για προσωπική ή οικογενειακή χρήση. Μέχρι το 2009, πάνω από 1.000.000 ομφάλια αίματα είχαν αποθηκευθεί σε ιδιωτικές τράπεζες. Όπως προκύπτει από ανεπίσημα στοιχεία που προέρχονται από την Αμερική η πιθανότητα χρήσης των ιδιωτικά αποθηκευμένων ομφάλιων μονάδων είναι 1:3.500 έως 1:35.000, δηλαδή εξαιρετικά μικρή.
Σήμερα, βασικό επιχείρημα υπέρ της φύλαξης των ομφάλιων κυττάρων σε ιδιωτικές τράπεζες αποτελεί η ευρέως διαφημιζόμενη μελλοντική αυτόλογη χρήση τους στο πλαίσιο θεραπειών της λεγόμενης αναγεννητικής ιατρικής. Έτσι, μεγάλος θόρυβος γίνεται για τη χρήση των ομφάλιων κυττάρων για τη θεραπεία ποικίλων νόσων όπως η άνοια, ο σακχαρώδης διαβήτης, οι καρδιοπάθειες κ.λπ.
Ωστόσο δεν υπάρχει καμία τεκμηριωμένη επιστημονικά απόδειξη ότι τα αιμοποιητικά κύτταρα του ομφάλιου αίματος μπορούν να διαφοροποιηθούν σε άλλους ιστούς. Επίσης, τα νοσήματα φθοράς όπως τα παραπάνω εμφανίζονται σε ηλικία 40, 50, 60 ετών και ουδείς εγγυάται ότι τα ομφάλια αίματα αποθηκευμένα επί τόσα έτη θα συνεχίζουν να είναι λειτουργικά.
Σήμερα η έρευνα έχει στραφεί στη γενετική τροποποίηση σωματικών κυττάρων ενήλικα για την παραγωγή όλων των ιστών, που αν έχει ευνοϊκά αποτελέσματα θα ακυρώσει το λόγο φύλαξης ομφάλιων μονάδων για την αναγεννητική ιατρική.
Η ιδιωτική φύλαξη του ομφάλιου αίματος δε συστήνεται από καμιά επιστημονική εταιρεία και κανένα διεθνή οργανισμό, απεναντίας οι αρμόδιες επιστημονικές εταιρείες (Αμερικανική Εταιρεία Μεταμόσχευσης αιμοποιητικών κυττάρων, Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, Αμερικανικό Κολλέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων, Ελληνική Αιματολογική Εταιρεία) και οργανισμοί (Παγκόσμια Ένωση Δοτών Μυελού Οστών, Επιτροπή Ηθικής για την Επιστήμη και τις Νέες Τεχνολογίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης) υποστηρίζουν τη δωρεά του ομφάλιου αίματος σε Δημόσιες Τράπεζες για αλλογενή μεταμόσχευση.
Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε και στη χώρα μας ότι μπροστά στην αρρώστια, εμείς και οι άλλοι είμαστε όλοι μέρος μιας αλυσίδας. Προσφέροντας εθελοντικά για κάποιον άλλο προσφέρεις τελικά στο δικό σου άνθρωπο ή στον εαυτό σου. Ο εθελοντισμός δεν είναι φιλανθρωπία αλλά μια έμπρακτη έκφραση κοινωνικής αλληλεγγύης μιας έννοιας που, στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς που ο ατομισμός και η ιδιώτευση έχουν αναχθεί σε αξίες της εποχής, γίνεται ιδιαίτερα επίκαιρη.

Πηγή: health.in.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Γίνονται μητέρες με μεταμόσχευση ωοθηκών

Oι γυναίκες με καρκίνο ή όσες θέλουν να κάνουν σε μεγαλύτερη ηλικία παιδιά, μπορούν σήμερα να διατηρήσουν τη γονιμότητά τους με τη μέθοδο της κρυοσυντήρησης της ωοθήκης (ολόκληρης ή τμήματός της), ενώ τελευταία έγινε πραγματικότητα και η μεταμόσχευση ωοθήκης. Κάθε χρόνο εκατομμύρια γυναίκες προσβάλλονται από καρκίνο (στις ΗΠΑ 650.000 νέες περιπτώσεις) και το 8% αυτών των περιπτώσεων αφορά γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Με τις σύγχρονες μορφές θεραπείας, η πενταετής επιβίωση αγγίζει ποσοστό 80% και 90%. Ενας στους 250 ενήλικες σήμερα έχει επιζήσει ύστερα από κάποια μορφή καρκίνου.

«Πολλά από τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα είναι, όμως, γοναδοτοξικά και σε μερικές περιπτώσεις υπάρχει ο κίνδυνος, το κορίτσι όταν τελειώσει τις θεραπείες και γίνει καλά, να μπει σε αυτό που λέγεται πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια, δηλαδή πρόωρη κλιμακτήριο», επισημαίνει ο γυναικολόγος, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης κ. Βασίλης Κοντόπουλος.
«Ο ογκολόγος που έχει αναλάβει την περίπτωση, ξέρει καλά τις παρενέργειες τής κάθε μορφής θεραπείας που προτείνει. Σε περιπτώσεις που υπάρχει κίνδυνος να χαθεί η αναπαραγωγική ικανότητα, σήμερα παγκοσμίως οι ογκολόγοι προτείνουν εάν η ασθενής είναι παντρεμένη και ώριμης ηλικίας, να υποβληθεί σε μια γρήγορη εξωσωματική γονιμοποίηση, πριν από την έναρξη της χημειοθεραπείας ή ακτινοβολίας. Εάν όμως πρόκειται για ένα κορίτσι, π.χ. 15 ετών, τότε ίσως προτείνει την κρυοσυντήρηση τμήματος ή ολόκληρης της ωοθήκης, σε οργανωμένο κέντρο κρυοσυντήρησης».
Σε αυτήν την περίπτωση, είτε με λαπαροσκόπηση είτε με μικρή τομή (μίνι λαπαροτομία), θα αφαιρεθεί τμήμα ωοθήκης ή ολόκληρη η μία ωοθήκη και θα κρυοσυντηρηθούν.
«Αν πρόκειται για τμήμα, τότε αυτό κόβεται σε μικρότερα τμήματα (λωρίδες), που κρυοσυντηρούνται χωριστά, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν το καθένα χωριστά», εξηγεί ο κ. Κοντόπουλος.
«Εάν πρόκειται για αφαίρεση ολόκληρης της ωοθήκης, αυτή κρυοσυντηρείται και ύστερα από χρόνια, όταν χρειαστεί, επανατοποθετείται στη θέση της (μεταμοσχεύεται). Η κρυοσυντήρηση ωοθηκικού ιστού έχει εφαρμοστεί ευρέως τα τελευταία χρόνια και συνεχώς βελτιώνεται, γιατί βελτιώνονται τα υλικά κρυοσυντήρησης. Όταν η νεαρή γυναίκα γίνει καλά και θέλει να αποκτήσει οικογένεια, τότε τα τμήματα που έχουν κρυοσυντηρηθεί θα μεταμοσχευθούν πάλι σε αυτήν».
Αν αυτά μεταμοσχευθούν στην περιοχή της ωοθήκης, τότε αυτή η μεταμόσχευση λέγεται ορθότοπη. Εάν τοποθετηθούν σε άλλο μέρος (υποδόριο κοιλιάς ή υποδόριο βραχίονα), τότε η μεταμόσχευση λέγεται ετερότοπη. «Εάν ο ιστός πρόκειται να εμφυτευτεί στο υποδόριο της κοιλιάς ή του μπράτσου, αυτό γίνεται με τοπική νάρκωση», λέει ο κ. Κοντόπουλος.
«Εάν πρόκειται να τοποθετηθεί στην κοιλιά, αυτό γίνεται με λαπαροσκόπηση. Τα τεμαχίδια που εμφυτεύονται δημιουργούν γύρω τους τις πιο πολλές φορές αγγεία και έτσι μπορούν και επιβιώνουν και δεν νεκρώνονται. Παράγονται ορμόνες και ωοθυλάκια μόνα τους. Εάν όχι, χορηγούμε στις γυναίκες ορμόνες που διεγείρουν γενικότερα τις ωοθήκες (γοναδοτροπίνες - FSH), οπότε αυτά τα εμφυτευμένα τμήματα, διεγειρόμενα παράγουν ωοθυλάκια και ορμόνες (οιστρογόνα)».

Η επιτυχία
Έχουν σήμερα γεννηθεί παιδιά ύστερα από μεταμόσχευση τμημάτων κρυοσυντηρημένου ωοθηκικού ιστού στο υποδόριο του μπράτσου (βραχίονα) και τα ωάρια ελήφθησαν με μια λεπτή βελόνα από το μπράτσο, χωρίς νάρκωση. «Για να έχει η μεταμόσχευση καλύτερα αποτελέσματα, τα τελευταία πέντε χρόνια, αντί να γίνει μεταμόσχευση τμημάτων ωοθηκικού ιστού κ.λπ., γίνεται αφαίρεση της μίας ωοθήκης ολόκληρης και όταν χρειαστεί επανατοποθέτηση αυτής, δηλαδή μεταμόσχευση ωοθήκης».
Το φθινόπωρο του 2008, μία γυναίκα 38 ετών στο Λονδίνο έμεινε έγκυος και γέννησε ένα υγιές μωρό ύστερα από μεταμόσχευση ωοθήκης. Ακολούθησε ένα παγκόσμιο συνέδριο για το ίδιο θέμα.
Εκτοτε έχουν γραφτεί πολλά άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά. Υπήρξαν άρθρα που ανέφεραν ότι αυτή η νέα τεχνική θα προσφέρει σε γυναίκες 30-35 ετών τον τρόπο να αφαιρούν τη μία ωοθήκη τους και να την κρυοσυντηρούν για διατήρηση της γονιμότητάς τους, αποκαλώντας αυτόν τον τρόπο γενετική εξασφάλιση (Genetic Insurance) και να την επανατοποθετούν στη θέση της όταν θα είναι έτοιμες να δημιουργήσουν οικογένεια.
«Επίσης, πολλές γυναίκες μπαίνουν στην κλιμακτήριο νωρίς, οπότε και αυτές, αν το ξέρουν, θα αναζητήσουν τη γενετική τους εξασφάλιση», λέει ο κ. Κοντόπουλος. «Μια γυναίκα στις ΗΠΑ, που μπήκε στην κλιμακτήριο πριν από τα 20 της χρόνια, ύστερα από πολλά χρόνια ζήτησε από την όμοια δίδυμη αδελφή της (identical twin) που είχε ήδη δύο παιδιά, να της δωρίσει μία ωοθήκη. Η μεταμόσχευση ωοθήκης πέτυχε και η λήπτρια έμεινε έγκυος από τη δανεική ωοθήκη της αδελφής της, ύστερα από 20 χρόνια απελπισίας».

Οι κίνδυνοι
Σύμφωνα με τις οδηγίες του Αμερικανικού Συλλόγου Αναπαραγωγικής Ιατρικής (ASRM) σχετιζόμενες με κρυοσυντήρηση και μεταμόσχευση ιστού ωοθήκης σε ασθενείς με προηγούμενο καρκίνο, πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη θέματα ασφαλείας και ωοθήκης, καθ' όσον σε αυτές τις ασθενείς υπάρχει η πιθανότητα επανεμφάνισης του αρχικού καρκίνου. Γι' αυτό, συνιστούν συνεργασία ογκολόγου και του ειδικού που θα ασχοληθεί με την ασθενή.
«Σε νέα κορίτσια, η μεταμόσχευση θα χρειαστεί ύστερα από 5-15 χρόνια», λέει ο κ. Κοντόπουλος. «Η προχωρημένη μοριακή τεχνολογία, κυτταρογενετική και μοριακή βιολογία θα έχει βελτιωθεί πολύ, ώστε θα μπορούν να απομονώνουν την ύπαρξη καρκινικών κυττάρων στο μόσχευμα. Για αποφυγή τέτοιων επιπλοκών, καθώς επίσης και μη επιτυχούς μεταμόσχευσης, διάφοροι ερευνητές προσπαθούν να καλλιεργήσουν στο εργαστήριο τον ιστό που πρόκειται να μεταμοσχευτεί, δηλαδή να αναπτύξουν ωάρια από αυτό το τμήμα της ωοθήκης, ώστε τα έμβρυα να είναι ελεύθερα από τυχόν επιμόλυνση με καρκινικά κύτταρα».
Μια άλλη πειραματική ακόμη διαδικασία είναι η ωρίμαση στο εργαστήριο των άωρων ωοθυλακίων, που ευρίσκονται στον κρυοσυντηρημένο ιστό - λωρίδα. «Άωρα ωοθυλάκια - ωάρια μπορούν να απομονωθούν είτε από φρέσκο είτε από κρυοσυντηρημένο ωοθηκικό ιστό», εξηγεί ο κ. Κοντόπουλος. «Αυτά τα ωοθυλάκια έχουν το ωάριο στο κέντρο και γύρω τους μία σειρά από κύτταρα που λέγονται κοκκιώδη. Αυτά τα κοκκιώδη κύτταρα στο εργαστήριο, με τη βοήθεια ορμονών και πολλαπλασιαστών, μπορεί να ωριμάσουν. Τα αποτελέσματα είναι ακόμα φτωχά, αλλά με την τόσο ταχύτατη βελτίωση των καλλιεργητικών μέσων ελπίζουμε ότι θα βελτιωθούν σύντομα».
Στο άμεσο μέλλον, η μεταμόσχευση ωοθήκης θα είναι υπόθεση ρουτίνας _ όπως η μεταμόσχευση νεφρού σήμερα _ και θα βοηθήσει πολλές γυναίκες. Αυτό υπογραμμίζει ο κ. Κοντόπουλος και καταλήγει: «Η διατήρηση της γονιμότητας με τη μέθοδο κρυοσυντήρησης τμήματος ή ολόκληρης της ωοθήκης, αποτελεί γεγονός, πειραματικό μεν σήμερα, βελτιωμένο συνεχώς όμως, που πρέπει να προσφέρεται σε όλες τις νέες γυναίκες που έχουν καρκίνο».

Πώς γίνεται η επέμβαση
Η αφαίρεση ωοθήκης είναι απλή υπόθεση, ενώ η κρυοσυντήρηση αυτή καθεαυτή είναι δύσκολη και η επανατοποθέτησή της _ δηλαδή, η μεταμόσχευση _ ακόμα πιο δύσκολη, γιατί είναι μια πολύ εξειδικευμένη επέμβαση. «Για μία γυναίκα που θα επανατοποθετήσει τη δική της ωοθήκη, δεν θα υπάρχει πρόβλημα, όσον αφορά αυτό που λέγεται "αποβολή οργάνου" (rejection)», λέει ο κ. Κοντόπουλος. «Εάν είναι όμοιες δίδυμες αδελφές, τότε μπορεί η μία να δώσει την ωοθήκη της για μεταμόσχευση στην άλλη αδελφή. Εάν μια γυναίκα θέλει να δωρίσει την ωοθήκη της σε μια άλλη που δεν είναι δίδυμη αδελφή της, τότε είναι μια πολύ πιο πολύπλοκή ιστορία και απαιτεί πολλούς ελέγχους και ειδικές θεραπείες, λόγω του κινδύνου αποβολής της δανεικής μεταμοσχευμένης ωοθήκης».
Η αφαίρεση της ωοθήκης γίνεται είτε με λαπαροσκόπηση είτε με μια μικρή τομή (μίνι λαπαροτομία). «Το σημαντικό είναι να αφαιρεθεί η ωοθήκη με τον μίσχο της, δηλαδή με τμήμα των αγγείων της, ώστε όταν μεταμοσχευτεί ύστερα από χρόνια, να μπορεί ο ειδικός να συνδέσει αρτηρία με αρτηρία και φλέβα με φλέβα και να επιτευχθεί η αιμάτωση στις ωοθήκες», τονίζει ο κ. Κοντόπουλος.
«Ύστερα από μια επιτυχή αναστόμωση αγγείων και μεταμόσχευση, περνούν μερικοί μήνες για να αρχίσει να λειτουργεί η ωοθήκη. Στην περίπτωση της δίδυμης αδελφής που αναφέραμε, πέρασαν 5 μήνες έως ότου αρχίσε να λειτουργεί η ωοθήκη και γέννησε 22 χρόνια μετά την πρόωρη κλιμακτήριό της. Η οστεοπόρωση μάλιστα που την ταλαιπωρούσε για χρόνια, διορθώθηκε και αυτή μόλις άρχισε να λειτουργεί η ωοθήκη».
Η αναστόμωση των αγγείων της ωοθήκης θα πρέπει να γίνεται μόνον από εξειδικευμένους ιατρούς (αγγειοχειρουργούς - μικροχειρουργούς).

Ρεπορταζ Μαίρη Κατσανοπούλου

Διαβάστε περισσότερα...

Monday 24 May 2010

Ο μακροβιότερος άνθρωπος με μεταμόσχευση καρδιάς πέθανε

Τ ον Αύγουστο του 2009 ο μακροβιότερος άνθρωπος με μεταμόσχευση καρδιάς, πέθανε στα 51 του από καρκίνο. Πρόκειται για τον Αμερικανός Tony Huesman από την Ουάσιγκτον Τάουνσιπ του Οχάιο, ο οποίος έφυγε από τη ζωή από …κακόηθες μελάνωμα, όπως δήλωσε στην εφημερίδα Ντέιτον Ντέιλι Νιουζ η σύζυγός του Carol. Ο Huesman πλησίαζε την 31 επέτειο της επιβίωσής του μετά την μεταμόσχευση καρδιάς και έζησε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από οποιονδήποτε άλλον ασθενή στα ιατρικά χρονικά.

«Ο Tony ήταν αποκαρδιωμένος που ανακάλυψε, ότι ενώ κατάφερε να επιβιώσει τόσα πολλά χρόνια με μεταμοσχευμένη καρδιά θα του έπαιρνε τη ζωή ο καρκίνος», τόνισε στην ίδια εφημερίδα η σύζυγός του. Ο Huesman είχε υποβληθεί σε μεταμόσχευση καρδιάς στις 30 Αυγούστου 1978 στο Ιατρικό Κέντρο του Παν/μιου Στάνφορντ στην Καλιφόρνια. Το όργανο προήλθε από ανώνυμο δότη, μόλο που προηγουμένως του είχε ανακοινωθεί πως προερχόταν από έναν μοτοσικλετιστή, που είχε βρει τον θάνατο σε τροχαίο. Ο ίδιος είχε ιδρύσει το Καρδιολογικό Ίδρυμα Χιούσμαν στο Ντέιτον του Οχάιο, με στόχο να διδάξει στο κοινό πώς να διατηρεί μία υγιή καρδιά.

Πηγή: www.telegraph.co.uk
Διαβάστε περισσότερα...

Friday 21 May 2010

Σε λιγότερο από 24 ώρες έγιναν δύο μεταμοσχεύσεις ήπατος στη Θεσσαλονίκη

23.04.2010
Τ ο μεσημέρι ολοκληρώθηκε με επιτυχία η μεταμόσχευση σε αγοράκι 4,5 ετών από τη Θεσσαλονίκη που είχε κακοήθη όγκο στο συκώτι και νοσηλευόταν στο Παιδοογκολογικό Τμήμα του Ιπποκράτειου. Δότης, ένα αγοράκι 6 ετών από την Αθήνα που έχασε τη ζωή του, όταν έπεσε από το ποδήλατό του. Οι γονείς του είχαν το σθένος να δωρίσουν το ήπαρ και τους δύο νεφρούς του. Λίγες ώρες νωρίτερα είχε ολοκληρωθεί με επιτυχία, η μεταμόσχευση σε 51χρονο από τη Θεσσαλονίκη με κίρρωση του ήπατος στο τελευταίο στάδιο. Το ήπαρ προήλθε από ασθενή, θύμα τροχαίου, που νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Παπαγεωργίου». Οι μεταμοσχεύσεις έγιναν από ομάδα χειρουργών με επικεφαλής τον Δημήτρη Τακούδα. 

Πηγή:  www.newsit.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Thursday 20 May 2010

Στον επιθεωρητή Υγείας τις καταγγελίες για τη Μονάδα Μεταμοσχεύσεων του Ωνασείου

Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» τη Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010.



Στον επιθεωρητή Υγείας τις καταγγελίες για τη Μονάδα Μεταμοσχεύσεων του Ωνασείου
Το δημοσίευμα εβδομαδιαίας εφημερίδας, που αναφέρεται σε καταγγελίες για τη Μονάδα Μεταμοσχεύσεων του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου, απέστειλε στο Γενικό Επιθεωρητή του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ), Μιχάλη Σαμπατακάκη, η υπουργός Υγείας, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου. Η κ. Ξενογιαννακοπούλου ζητά από τον Γενικό Επιθεωρητή του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ) τη διερεύνηση των όσων καταγγέλλονται.

Πηγή: www.enet.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Καταγγελίες για το Ωνάσειο

Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Η Ροδιακή» τη Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010.



Τη μετατροπή του Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου, που επιχορηγείται από το δημόσιο, σε ιδιωτική κλινική, κατήγγειλε ο βουλευτής Δωδεκανήσου κ. Δημήτρης Κρεμαστινός, με ερώτηση που κατέθεσε προς την υπουργό Υγείας κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου. Η ερώτηση προκάλεσε αίσθηση σε πανελλήνιο επίπεδο και έχει ιδιαίτερη βαρύτητα από το γεγονός ότι ο κ. Κρεμαστινός που έχει διατελέσει διευθυντής στο Ωνάσειο, γνωρίζει καλά πρόσωπα και πράγματα. Η ερώτηση κατατέθηκε στις 14 Ιανουαρίου και αναφέρονται σ’ αυτήν τα εξής:

«Είναι αναμφισβήτητο ότι το σημερινό Ωνάσειο φθίνει συνεχώς, φθίνει επιστημονικά, φθίνει οικονομικά και απέχει από τους ιδρυτικούς του στόχους. Το ΩΚΚ δωρήθηκε στο κράτος με σκοπό να περιθάλπει καρδιοχειρουργικά όλους τους Έλληνες. Όμως στην πράξη το 95% των χειρουργημένων ασθενών σήμερα πληρώνουν αδρά, πέραν της συμμετοχής του ταμείου τους, γιατί το δ.σ. παρέχει πολύ περιορισμένο αριθμό κλινών με τιμές ταμείων. Στην πράξη οι ασθενείς προκειμένου να χειρουργηθούν καταβάλλουν μεγάλο extra ποσό προκειμένου να επιτύχουν τη λεγόμενη αναβάθμιση θέσεως. Παρ’ όλα αυτά, το ΩΚΚ καίτοι επιχορηγείται από το κράτος γενναία προκειμένου να επιβιώσει οικονομικά, ευρίσκεται μονίμως σε αρνητικό ισοζύγιο. Η οικονομική δυσπραγία του Ωνασείου προέρχεται από τρεις κυρίως λόγους: τις αλόγιστες δαπάνες, τους μη ελεγχόμενους διορισμούς και τις ανεξέλεγκτες προμήθειες. Σημειωτέον ότι οι διορισμοί και οι προσλήψεις γίνονται βάσει οργανισμού που διαμορφώνει το ίδιο το διοικητικό συμβούλιο. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι ο έλεγχος γινόταν από ορκωτούς λογιστές, τους οποίους στην πράξη επέλεξε το δ.σ. το οποίο είναι υπεύθυνο για τα πάντα και φυσικά για τους υπερβολικούς διορισμούς εκτός ΑΣΕΠ, καίτοι το νοσοκομείο επιχορηγείται γενναία. Δηλαδή το δ.σ. ελέγχεται από ορκωτούς λογιστές τους οποίους αυτό διορίζει.
Ερωτάται η κ. Υπουργός:
1. Ποιες είναι οι κρατικές επιχορηγήσεις του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου τα τελευταία χρόνια; Παράκληση να κατατεθούν στη Βουλή τα σχετικά στοιχεία.
2. Εάν δικαιούται να διορίζει το δ.σ. προσωπικό ουσιαστικά ανεξέλεγκτα, εκτός ΑΣΕΠ, δεδομένου ότι το Ωνάσειο είναι επιχορηγούμενο νοσοκομείο.
3. Εάν είναι ακριβές ότι η νομική υπηρεσία του Νοσοκομείου διαθέτει 3 δικηγόρους για 120 κλίνες, όταν τα μεγαλύτερα νοσοκομεία των 800 κλινών έχουν 1 νομικό για πολύ μεγαλύτερη απασχόληση. Παράκληση να κατατεθούν στη Βουλή οι μηνιαίες απολαβές τους.
4. Εάν θα επιτραπεί αυτή η κατάσταση να συνεχισθεί με το νέο δ.σ.
5. Εάν προτίθεται άμεσα να διορίσει πράγματι ανεξάρτητους ορκωτούς λογιστές όπως ο νόμος προβλέπει, που θα ελέγξουν όχι μόνο τις παραγγελίες αλλά και τον οικονομικό τρόπο λειτουργίας (διορισμοί, προμήθειες, κλπ).
6. Εάν προτίθεται άμεσα να προχωρήσει σε ένα σύγχρονο οργανισμό που θα αναβαθμίσει όχι μόνο επιστημονικά το ΩΚΚ αλλά και θα εξασφαλίσει και τη διαφάνεια.
7. Εάν προτίθεται μετά την έκθεση των ανεξάρτητων ορκωτών λογιστών, και εφόσον προκύψουν στοιχεία, να παραπέμψει το όλο θέμα στη δικαιοσύνη.

Ο ερωτών βουλευτής
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ.

Πηγή: www.rodiaki.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Wednesday 19 May 2010

Ιδιωτική κλινική το επιχορηγούμενο Ωνάσειο


Καταχώρηση  στο zougla.gr τη Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010.



Έχει ανάψει το φιτίλι, ο βουλευτής Δωδεκανήσου και καθηγητής Καρδιολογίας, κ. Δημήτρης Κρεμαστινός, και δεν θα αργήσει να σκάσει η βόμβα που τώρα βρίσκεται στα χέρια της Υπουργού Υγείας. Το θέμα, που… βρίσκεται και στα δικά μας χέρια, έχει να κάνει με το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο και όλα όσα συμβαίνουν πίσω από τους πολυτελείς, μαρμάρινους τοίχους του. 

«Το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο δωρίθηκε στο κράτος με σκοπό να περιθάλπει καρδιοχειρουργικά όλους τους Έλληνες…» έτσι ξεκινά η επιστολή – ερώτηση που έστειλε ο κ. Κρεμαστινός στην κ. Ξενογιαννακοπούλου, και την οποία μπορείτε να διαβάσετε αυτούσια στη zougla.gr.

 

Το κείμενο ξεκινά με σειρά δεδομένων και στοιχείων για την κατάσταση που επικρατεί στο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο. Ο κ. Κρεμαστινός, βέβαια, γνωρίζει καλά τα όσα συμβαίνουν εκεί, καθώς στο παρελθόν έχει περάσει και ο ίδιος από το Ωνάσειο -για την ακρίβεια το 1993- και μάλιστα έχοντας την θέση του διευθυντή. Αφού, λοιπόν, τονίζει ότι το 95% των ασθενών πληρώνουν αδρά για να νοσηλευτούν, την ίδια ώρα που το Ωνάσειο επιχορηγείται γενναία από το Ελληνικό Κράτος, ολοκληρώνει την επιστολή του με μια σειρά ερωτήσεων, οι οποίες ασφαλώς για να απαντηθούν απαιτούν έρευνα μέσα στο νοσοκομείο αλλά και στα ταμεία του. Μάλιστα, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μαζί του, ο κ. Κρεμαστινός ξεκαθάρισε ότι θα μιλήσει όταν σε όλες αυτές τις ερωτήσεις που θέτει λάβει απάντηση από την κ. Ξενογιανακοπούλου. Αυτή την στιγμή δεν κατηγορεί κανέναν, ζητά να γίνει έρευνα σε μία υπόθεση που μοιάζει επικίνδυνα ύποπτη.

Πηγή: www.zougla.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Η γραφειοκρατία τους στέρησε το φως

Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Το Βήμα» την Τετάρτη 28 Απριλίου 2010.



Η γραφειοκρατία τους στέρησε το φως
Δύο μοσχεύματα κερατοειδούς δεν πέρασαν από το τελωνείο λόγω έλλειψης διοίκησης στον ΕΟΜ!
Στα... σκουπίδια πετάχτηκαν δύο «εισαγόμενα» μοσχεύματα κερατοειδούς χιτώνα του οφθαλμού τις τελευταίες δύο εβδομάδες, τα οποία δεν εκτελωνίστηκαν επειδή γίνονταν αλλαγές στην ηγεσία του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ)!
Οι κερατοειδείς είχαν έλθει από τις ΗΠΑ προκειμένου να μεταμοσχευτούν σε δύο άτομα που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα όρασης. Τα παραπάνω καταγγέλλουν στο «Βήμα» ο πρόεδρος της Ενωσης Ελευθεροεπαγγελματιών Ιατρών Αττικής κ. Ι. Δατσέρης και ο χειρουργός οφθαλμίατρος, ειδικός στις μεταμοσχεύσεις κερατοειδούς, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης κ. Τ. Κανελλόπουλος. Όπως διευκρινίζουν, τα δύο μοσχεύματα χάθηκαν διότι δεν υπήρχε στον ΕΟΜ αρμόδιος για να δώσει έγκριση εκτελωνισμού τους! Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι τα μοσχεύματα κερατοειδούς έχουν συγκεκριμένο χρόνο ζωής. «Μπορούν να διατηρηθούν περίπου δύο εβδομάδες. Στην περίπτωση που δεν πραγματοποιηθεί η μεταμόσχευση μέσα σε αυτόν τον χρόνο, το μόσχευμα χάνεται» διευκρινίζει ο κ. Κανελλόπουλος. Από την πλευρά του, ο προϊστάμενος του Τμήματος Παρακολούθησης και Συντονισμού Μεταμοσχευτικής Διαδικασίας κ. Στρ. Χατζηξηρός διαψεύδει τις καταγγελίες των γιατρών ότι τις τελευταίες δύο εβδομάδες χάθηκαν μοσχεύματα! Μάλιστα αναφέρει ότι στο ίδιο χρονικό διάστημα ενεκρίθησαν και εκτελωνίστηκαν όλα τα μοσχεύματα. Ωστόσο σε έγγραφο που εστάλη σε οφθαλμιάτρους από τον ΕΟΜ, με ημερομηνία 21.4.2010 και φέρει την υπογραφή του, αναφέρεται ότι εξαιτίας των αλλαγών στην ηγεσία του οργανισμού από τις 20 Απριλίου δεν δίδονται εγκρίσεις εκτελωνισμού μοσχευμάτων.
Ειδικότερα στο έγγραφο αναφέρονται τα ακόλουθα: «Από 20.4.2010 κατόπιν υπουργικής απόφασης αλλάζει η σύνθεση του διοικητικού συμβουλίου του ΕΟΜ και ως εκ τούτου ο απελθών πρόεδρος κ. Κωστάκης δεν έχει πλέον το νόμιμο δικαίωμα υπογραφής και εγκρίσεων εισαγωγών μοσχευμάτων ως είχε οριστεί. Στη μεταβατική λοιπόν αυτή περίοδο και μέχρις ότου να συνέλθει το νέο ΔΣ και να ορίσει αναλόγως τη διαδικασία και τον αρμόδιο για την τήρησή της,δεν θα είναι εφικτό να δίνονται εγκρίσεις εκτελωνισμού μοσχευμάτων». Τέλος σημειώνεται ότι σε περίπτωση εξαιρετικά επείγουσας ανάγκης θα αναζητηθεί μόσχευμα μέσω του οργανισμού, κάτι το οποίο διαψεύδουν οι οφθαλμίατροι. «Ο ΕΟΜ είχε ενημερωθεί για τις μεταμοσχεύσεις από τις 14 Απριλίου. Ούτε υπέγραψαν για τον εκτελωνισμό των μοσχευμάτων, διότι- όπως οι ίδιοι έλεγαν- δεν είχαν το δικαίωμα, ούτε κίνησαν άλλη διαδικασία για να γίνουν οι μεταμοσχεύσεις» σημειώνει ο κ. Κανελλόπουλος. Σύμφωνα με τον ίδιο, εννέα στα δέκα μοσχεύματα κερατοειδούς είναι «εισαγόμενα». Τα περισσότερα έρχονται από τις ΗΠΑ, αρκετά από χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ένα μικρό ποσοστό από την Ασία. «Για να περάσουν τα μοσχεύματα από το τελωνείο του “Ελευθέριος Βενιζέλος”», αναφέρει, «χρειάζεται μεταξύ άλλων και έγκριση του ΕΟΜ. Τις δύο τελευταίες εβδομάδες χάθηκαν τουλάχιστον δύο μοσχεύματα διότι δεν υπήρχε κάποιος αρμόδιος στον οργανισμό για να υπογράψει. Αυτό είναι παράλογο. Οι διαδικασίες πρέπει να προχωρούν κανονικά, είτε αλλάζει ο πρόεδρος του ΕΟΜ είτε παραμένει ο ίδιος, διότι υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να χαθούν πολύτιμα μοσχεύματα». Στην Ελλάδα γίνονται περίπου 700-800 μεταμοσχεύσεις κερατοειδούς σε ετήσια βάση, εξηγεί ο κ. Κανελλόπουλος και προσθέτει: «Για μένα το σημαντικότερο είναι ότι εξαιτίας της γραφειοκρατίας χάνονται μοσχεύματα τα οποία δώρισαν στην κοινωνία οι οικογένειες ανθρώπων που χάθηκαν»

 Διαψεύδει την καταγγελία ο αρμόδιος προϊστάμενος, τον οποίο...διαψεύδει έγγραφο του! (πάνω)

Πηγή: www.tovima.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων και ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑΣ


Την ανευθυνότητα και όχι μόνο, τη συναντά κανείς διαχρονικά μέσα στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων. Παρόλο που το νέο Δ.Σ. του Ε.Ο.Μ. έχει οριστεί από τις 15/04/2010 με απόφαση της Υπουργού Υγείας, η ενεργοποίηση του ακόμα δεν είναι εφικτή. Αυτό έχει σαν συνέπεια να προκύπτουν τραγικές καταστάσεις όπως αναφέρουν τα προηγούμενα δημοσιεύματα που αναρτήσαμε αλλά και το ακόλουθο απόσπασμα από τηλεοπτική εκπομπή. Σ' αυτό το σημείο θέλουμε να αναφερθούμε και σε κάποια άλλη ανωμαλία που δημιουργεί όλη αυτή η δυσλειτουργία. Μας έχουν καταγγείλει πολλοί ασθενείς που έχουν μεταμοσχευθεί στο εξωτερικό ότι αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα γιατί λόγω της κακό λειτουργίας του οργανισμού, δεν τους παρέχονται οι απαραίτητες βεβαιώσεις ώστε να μπορέσουν να μεταβούν στα κέντρα που χειρουργήθηκαν για τους απαραίτητους επανελέγχους του μοσχεύματος και κατ' επέκταση της συνολικής υγείας τους. Ας ελπίσουμε ότι με κατάλληλες ενέργειες θα εκλείψει αυτό το σοβαρό πρόβλημα. Άλλωστε τόσα χρόνια οι μεταμοσχευμένοι ασθενείς σε αυτό το απαράδεκτο κράτος που ζούμε έχουμε συνηθίσει να ζούμε με την ελπίδα.


Διαβάστε περισσότερα...

Sunday 16 May 2010

Η γραφειοκρατία κόλλησε και τις μεταμοσχεύσεις

Άρθρο που δημοσιεύτηκε στον «Ιατρικό Τύπο» την Πέμπτη 29 Απριλίου 2010.
Σοβαρότατα προβλήματα στις μεταμοσχεύσεις κερατοειδούς παρουσιάζονται τον τελευταίο καιρό εξαιτίας της γραφειοκρατίας, καθώς ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων παραμένει ακέφαλος και θα χρειαστούν από 15 ημέρες έως ένα μήνα μέχρι να αναλάβει τα καθήκοντά του το νέο διοικητικό συμβούλιο.
Τις καταγγελίες αυτές κάνει η Ένωση Ελευθεροεπαγγελματιών Ιατρών Αττικής, η οποία επισημαίνει ότι προς το παρόν δεν δίνεται καμία έγκριση για ιστό που θα χρησιμοποιηθεί σε μεταμόσχευση κερατοειδούς μέχρι νεωτέρας διαταγής, καθώς κανένας στον οργανισμό δεν ξέρει πότε θα είναι διαθέσιμος ο νέος πρόεδρος, ποιες θα είναι οι αρμοδιότητές του και πώς θα διεκπεραιώνονται τα μοσχεύματα κερατοειδούς.
Παράλληλα, τονίζει ότι η χώρα μας κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ της εισαγωγής του 90% των εγχώριων αναγκών σε μοσχεύματα, στην πλειοψηφία τους από τις ΗΠΑ. Συνεπώς, από τη στιγμή που ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ) δεν είναι αυτή τη στιγμή σε θέση να δώσει έγκριση της εισαγωγής του μοσχεύματος, είναι προφανές ότι οι μεταμοσχεύσεις κερατοειδούς δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν. Αποτέλεσμα είναι να ταλαιπωρούνται άνθρωποι που τους λείπει το πολυτιμότερο αγαθό, η όραση.
“Στα μοσχεύματα του κερατοειδούς, αφού γίνει η δωρεά, ο μηχανισμός λήψης και διακίνησης του μοσχεύματος από τις έγκυρες τράπεζες γίνεται μέσα σε 48 ώρες. Υπάρχει ένα παγκόσμιο σύστημα ειδοποίησης των γιατρών και η μετακίνηση του ιστού αναγκαστικά πρέπει να γίνει εντός ολίγων ημερών, ώστε να πραγματοποιηθεί η μεταμόσχευση προτού περάσει μία εβδομάδα ή, στη χειρότερη περίπτωση, δέκα ημέρες μετά τη λήψη του μοσχεύματος”, εξηγούν μέλη της Ένωσης Ελευθεροεπαγγελματιών Ιατρών Αττικής.
Για τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει ο ΕΟΜ μίλησε στη “Μ” ο χειρουργός μεταμοσχεύσεων Δημήτρης Γάκης. Όπως εξήγησε, εκτός από το πρόβλημα που έχει προκύψει με τον εκτελωνισμό των μοσχευμάτων του κερατοειδούς, τα οποία αναγκαστικά εισάγουμε από το εξωτερικό, αφού τα δικά μας μοσχεύματα δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες, υπάρχει και σοβαρή έλλειψη προσωπικού, αφού έχει λήξει η θητεία των εργαζομένων με σύμβαση έργου.
“Είναι πρωτόγνωρο για έναν τόσο σημαντικό οργανισμό, όπως ο ΕΟΜ, να μένει ακέφαλος. Δεν είναι δυνατόν η πολιτεία να ζητάει τις παραιτήσεις των μελών τού προηγούμενου δ.σ. πριν διασφαλίσει ότι τα νέα μέλη θα πιάσουν άμεσα δουλειά”, επισήμανε ο κ. Γάκης.
Πρόβλημα με τον μυελό των οστών
Από την τσέπη τους είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν οι ασθενείς την εύρεση μυελού των οστών. Όπως υποστηρίζει ο κ. Γάκης, λόγω μη χρηματοδότησης του ΕΟΜ, η χώρα μας χρωστάει πολλά χρήματα στις διεθνείς δεξαμενές δοτών μυελού των οστών (Γερμανία, Αγγλία ΗΠΑ) για λήψη, επεξεργασία και αποστολή μοσχεύματος, με αποτέλεσμα πλέον οι ενδιαφερόμενοι να προπληρώνουν οι ίδιοι τα χρήματα και στη συνέχεια να περιμένουν να τα πάρουν από τα ασφαλιστικά τους ταμεία.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το κόστος για τα μοσχεύματα μυελού των οστών κυμαίνεται από 11.000 ευρώ και φτάνει τα 40.000 ευρώ, ανάλογα με τη χώρα προέλευσης. Δυστυχώς, όλοι οι ασθενείς δεν μπορούν να βρουν τόσα χρήματα και συχνά είναι αναγκασμένοι να δανείζονται από συγγενείς και φίλους ή ακόμη και από τράπεζες. Η αναμονή για εύρεση κατάλληλου δότη μυελού των οστών κυμαίνεται από 2-6 μήνες, ενώ υπολογίζεται ότι ετησίως γίνονται περίπου 60 τέτοιες μεταμοσχεύσεις.
Πριν από περίπου τρία χρόνια το υπουργείο Υγείας είχε δώσει στον ΕΟΜ κονδύλιο 200.000 ευρώ για τον σκοπό αυτό, αλλά τα χρήματα έφτασαν μόνο για έξι μήνες. Έκτοτε η χρηματοδότηση έχει διακοπεί. Πάντως, οι γνωρίζοντες υποστηρίζουν ότι θα μπορούσε να ισχύσει και στη χώρα μας αυτό που γίνεται στο εξωτερικό (π.χ. στην Γερμανία), δηλαδή τα ασφαλιστικά ταμεία να προπληρώνουν τα δύο τρίτα του ποσού για όσους ασφαλισμένους τους πρόκειται να υποβληθούν σε μεταμόσχευση μυελού των οστών και ο λογαριασμός να τακτοποιείται στο τέλος της χρονιάς.
ΕΟΜ: “Προσωρινή η διακοπή εισαγωγής μοσχευμάτων”
Ο προϊστάμενος συντονισμού μεταμοσχεύσεων του ΕΟΜ Στράτος Χατζηξηρός εξήγησε ότι τα επείγοντα περιστατικά εξυπηρετούνται άμεσα, ενώ καμία τακτική μεταμόσχευση δεν μένει στον αέρα και κανένας ασθενής, που είναι υποψήφιος λήπτης μοσχεύματος κερατοειδούς, δεν κινδυνεύει.
Απλώς ο ΕΟΜ έχει ζητήσει από τους γιατρούς να μην παραγγέλνουν μοσχεύματα κερατοειδούς από το εξωτερικό για αυτό το μικρό χρονικό διάστημα μέχρι να αναλάβει τα καθήκοντά του το νέο δ.σ. του ΕΟΜ. Σύμφωνα με τον ίδιο, σοβαρό είναι το πρόβλημα της έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού, αφού σε όλο τον οργανισμό έχουν απομείνει μόλις τέσσερις εργαζόμενοι, εκ των οποίων ο ένας έχει αναλάβει την εξέταση των αιτήσεων για μεταμόσχευση μυελού των οστών, οι οποίες φτάνουν έως και τις 200 ημερησίως. Αιτία της κατάστασης αυτής είναι ότι δεν υπάρχει διοικητικό συμβούλιο, για να ανανεώσει τις συμβάσεις που έχουν λήξει.

Πηγή: www.iatrikostypos.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Μεταμόσχευση Ήπατος: ελπίδα σωτηρίας σε χιλιάδες ασθενείς αλλά πότε;

20.10.07
Γράφει ο Aντωνίου Ευστάθιος Επ. Καθηγητής Χειρουργικής Α’ Πανεπιστημιακή Χειρουργική Κλινική Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών "ΛΑΪΚΟ"
 
H αντικατάσταση ενός οργάνου αυξάνει τη διάρκεια της ζωής και συμβάλλει στην ευεξία πολλών ασθενών με νεφρική, καρδιακή ή ηπατική ανεπάρκεια. Σε περίπτωση ηπατικής ανεπάρκειας, η μεταμόσχευση είναι η μόνη εναλλακτική λύση και τέτοιες εγχειρήσεις γίνονται σήμερα σε όλο τον κόσμο. Μπορούν επίσης να μεταμοσχευτούν και ορισμένα άλλα όργανα, όπως το πάγκρεας ή το λεπτό έντερο ή, μερικές φορές, και αρκετά όργανα ταυτόχρονα.
Η ορθοτοπική μεταμόσχευση ήπατος είναι η διεθνώς αποδεκτή θεραπευτική επιλογή στην οξεία (κεραυνοβόλο ή μη μορφή) ή τη χρονία ηπατική ανεπάρκεια. Πριν από τη μεταμόσχευση οι ασθενείς με προχωρημένη ηπατοκυτταρική ανεπάρκεια πέθαιναν μέσα σε μήνες ή λίγα χρόνια. Σήμερα, το 80-90% των  ασθενών που μεταμοσχεύονται επιβιώνει τον πρώτο χρόνο, ενώ η 5-ετής και η 10-ετής επιβίωση ανέρχονται στο 70 % και 65 %, με εξαιρετική ποιότητα ζωής.
Η πρώτη πειραματική ετεροτοπική μεταμόσχευση ήπατος έγινε το 1955 από τον Welch.1 Λίγο αργότερα αναφέρθηκαν πειραματικές ορθοτοπικές μεταμοσχεύσεις ήπατος από τον ίδιο ερευνητή το 1956 και από τους Cannon (1956)2 και Moore (1959).3 Μεγάλη είναι η συμβολή στη μεταμόσχευση ήπατος του Αμερικανού Τh.Starzl, ο οποίος το 1963 μετά από μακροχρόνιες πειραματικές προσπάθειες πραγματοποίησε την πρώτη κλινική ορθοτοπική μεταμόσχευση αυτού του οργάνου.4 Η πρώτη ετεροτοπική μεταμόσχευση ήπατος εφαρμόσθηκε από τον Absolon το 1964.5

Μεταμόσχευση ήπατος σε οξεία ηπατική ανεπάρκεια
H οξεία ή κεραυνοβόλος ηπατική ανεπάρκεια (ΟΗΑ) είναι μία επείγουσα κλινική συνδρομή που οφείλεται σε αιφνίδια σοβαρή ηπατική βλάβη σε ασθενείς χωρίς προηγούμενη ηπατική νόσο και χαρακτηρίζεται από ίκτερο, ο οποίος ακολουθείται από διαταραχή πηκτικότητας, ηπατικό κώμα, εγκεφαλοπάθεια, αιμοδυναμική αστάθεια και πολυοργανική ανεπάρκεια σε διάστημα 8 εβδομάδων. H ηπατική βλάβη οφείλεται σε ιογενή, μεταβολικά ή αυτοάνοσα αίτια, καθώς και σε πλειάδα ηπατοτοξικών παραγόντων, φαρμακευτικών σκευασμάτων.  Στην κεντρική και νότια Ευρώπη το συχνότερο αίτιο είναι η οξεία ηπατίτιδα (Β και Α), ενώ στην Βρετανία και στις ΗΠΑ, είναι η υπερδοσολογία με παρακεταμόλη (ακεταμινοφαίνη), τυχαία ή ως απόπειρα αυτοκτονίας. Η αναγνώριση της αιτίας της ΟΗΑ είναι εξαιρετικά σημαντική, επειδή η αιτιολογία επηρεάζει την πρόγνωση αλλά και την αντιμετώπιση.

Η απόφαση για διενέργεια μεταμόσχευσης ήπατος σε ασθενή με ΟΗΑ είναι ιδιαίτερα δυσχερής. Πρέπει η μεταμόσχευση να διενεργηθεί πριν οι επιπλοκές της νόσου και ιδιαίτερα το εγκεφαλικό οίδημα και οι λοιμώξεις, καταστήσουν μη αναστρέψιμη την κατάσταση του ασθενούς. Πρέπει, λοιπόν, οι ασθενείς με τις πρώτες ενδείξεις διαταραχής του επιπέδου συνείδησης, να διακομίζονται σε νοσοκομείο με μεταμοσχευτικό κέντρο και με τη δυνατότητα υποστήρηξης των ασθενών μέχρι την ανεύρεση μοσχεύματος. Συστήματα αιμοδιήθησης έχουν εφαρμοστεί με αρκετή επιτυχία. Αρκετοί προγνωστικοί δείκτες έχουν δημιουργηθεί για να βοηθήσουν στην λήψη της απόφασης για μεταμόσχευση ή όχι. Οι συχνότερα χρησιμοποιούμενοι προγνωστικοί δείκτες είναι τα κριτήρια του King's College Hospital (KCH) και τα κριτήρια του Clichy.


Μεταμόσχευση ήπατος σε χρονία ηπατική ανεπάρκεια
Οι γενικές ενδείξεις της μεταμόσχευσης ήπατος στη χρόνια νόσο μπορούν διακριθούν σε τρείς κατηγορίες: βιοχημικές, κλινικές και σχετικές με ποιότητας ζωής. Οι βιοχημικές ενδείξεις επηρεάζονται από την αιτιολογία της νόσου, ηπατική ή χολοστατική. Οι ασθενείς πρέπει να παραπέμπονται για εκτίμηση όταν η χολερυθρίνη είναι > 3 mg/dl, ο χρόνος προθρομβίνης είναι > κατά 5 sec απο το μάρτυρα και η λευκωματίνη είναι < 2.5 gm/dl. Κλινικά κριτήρια αποτελούν η επιδεινούμενη ηπατική εγκεφαλοπάθεια, ο ανθεκτικός ασκίτης, η κιρσορραγία και τα πολλαπλά επεισόδια αυτόματης βακτηριακής περιτονίτιδας. Ειδικότερα, οι ασθενείς με ανθεκτικό ασκίτη παρουσιάζουν 50% θνητότητα στους επόμενους 6 μήνες. Αν και ένα μόνο επεισόδιο κιρσορραγίας δεν θεωρείται απόλυτη ένδειξη για μεταμόσχευση ήπατος, η πιθανότητα υποτροπής στα επόμενα 2 χρόνια είναι 70% και η θνητότητα κάθε επεισοδίου φθάνει το 50%. Κατά συνέπεια, η κιρσορραγία αποτελεί σοβαρή ένδειξη για παραπομπή του ασθενούς για μεταμόσχευση ήπατος. Ο βασανιστικός κνησμός, τα συνεχή επεισόδια βακτηριακής χολαγγειίτιδας, τα οστεοπορωτικά κατάγματα και η καταβολή μειώνουν σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς και αποτελούν ενδείξεις για παραπομπή του ασθενούς για μεταμόσχευση ήπατος. Συνολικά η αναγκαιότητα της μεταμόσχευσης καθορίζεται από την πρόγνωση της φυσικής ιστορίας της νόσου του ασθενούς και τη σύγκριση της επιβίωσης μετά τη μεταμόσχευση. Όσο βαρύτερη είναι η επιδείνωση της ηπατικής λειτουργίας τόσο μεγαλύτερη είναι η περιεγχειρητκή θνητότητα.
Αντενδείξεις για μεταμόσχευση ήπατος αποτελούν τα εξωηπατικά νεοπλάσματα και η σήψη, η μη ελεγχόμενη πνευμονική υπέρταση, η συνεχιζόμενη κατανάλωση οινοπνεύματος και ναρκωτικών ουσιών και συνυπάρχουσες νοσολογικές οντότητες που αυξάνουν τον εγχειρητικό κίνδυνο, όπως η στεφανιαία νόσος, η καρδιακή ανεπάρκεια και η αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Επιβαρυντικοί παράγοντες θεωρούνται η μεγάλη ηλικία του λήπτη, το προχωρημένο στάδιο εγκεφαλοπάθειας (ΙΙΙ-ΙV), η νεφρική ανεπάρκεια (εκτός αν διενεργηθεί και σύγχρονη μεταμόσχευση νεφρού), η υποξαιμία από πνευμονικό shunt, η θρόμβωση του πυλαίου συστήματος, η προηγηθείσα πυλαιο-συστηματική αναστόμωση, η προηγηθείσα επέμβαση στα χοληφόρα, η κακή θρέψη, αθηροσκληρυντικές βλάβες αορτής και κοιλιακής αρτηρίας και τα νεοπλάσματα (ηπατοκυτταρικό - χολαγγειοκαρκίνωμα).
Οι ανωτέρω κλινικές και βιοχημικές ενδείξεις δεν επαρκούν για την επιλογή των ασθενών και τον καθορισμό της χρονικής στιγμής της μεταμόσχευσης ήπατος. Αυτό οφείλεται στο ότι η επιτυχία της μεταμόσχευσης ήπατος προκάλεσε  μεγάλη αύξηση των  υποψηφίων ληπτών ηπατικών μοσχευμάτων σε σχέση με τους διαθέσιμους πτωματικούς δότες, με αποτέλεσμα τη μεγάλη αύξηση του χρόνου αναμονής και της θνητότητας. Το σύστημα επιλογής των ασθενών και καθορισμού της χρονικής στιγμής της μεταμόσχευσης ήπατος αναθεωρήθηκε το 1996. Το νέο σύστημα διάθεσης μοσχευμάτων που προτάθηκε βασίζεται στη βαρύτητα της ηπατικής νόσου κατά Child-Turcotte-Pugh (CTP) και καθορίζει ελάχιστα κριτήρια για την ένταξη στη λίστα μεταμόσχευσης. Η ταξινόμηση αυτή  περιλαμβάνει υποκειμενικές παραμέτρους, όπως ο ασκίτης και η εγκεφαλοπάθεια, ενώ δεν λαμβάνει υπ' όψιν την νεφρική δυσλειτουργία που είναι καθοριστική για την πρόγνωση του ασθενούς με ΧΗΑ.
Οι ασθενείς σταδιοποιήθηκαν ανάλογα με την βαρύτητα σε:
Στάδιο 1: ασθενείς με κεραυνοβόλο ηπατική ανεπάρκεια, πρωτοπαθή μη λειτουργία του ήπατος μετά απο μεταμόσχευση, θρόμβωση ηπατικής αρτηρίας τις πρώτες 7 ημέρες μετά απο μεταμόσχευση, μη αντιρροπούμενη νόσο Wilson και παιδιά με μη αντιρροπούμενη κίρρωση στη ΜΕΘ. Οι ασθενείς σταδίου 1 είχαν τη μέγιστη προτεραιότητα στη λήψη μοσχεύματος.
Στάδιο 2α: CTP ≥  10, νοσηλεία στη ΜΕΘ, προσδόκιμο επιβίωσης < 7 ημέρες.
Στάδιο 2β: CTP ≥ 
10 ή ≥ 7 με επιπλοκές πυλαίας υπέρτασης ή ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα σταδίου 1 (1 εστία <2 cm) ή σταδίου 2 (1 εστία <5 cm ή  ≤  3 εστίες <3 cm, χωρίς μεταστάσεις).
Στάδιο 3: CTP ≥ 
7, το οποίο ήταν και το ελάχιστο όριο για ένταξη στην λίστα αναμονής.

Όταν ένας ασθενής γίνει αποδεκτός στη λίστα βαθμολογείται βάσει του διεθνούς συστήματος μεταμόσχευσης οργάνων UNOS με το MELD (Model for End stage Liver Disease). Σε αυτό η πρωτεραιότητα βασίζεται σε αντικειμενικές εργαστηριακές τιμές, κρεατινίνη ορρού, χολερυθρίνη ορρού και το INR.

Η επιτυχία της μεταμόσχευσης ήπατος σε ασθενείς με ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα αύξησε το ενδιαφέρον για διεύρυνση των κριτηρίων επιλογής υποψηφίων που βασίζονται στο μέγεθος και τον αριθμό των εστιών. Βάσει μιας  προοπτικής μελέτης τέθηκαν τα κριτήρια του Μιλάνου: μία εστία μέχρι 5εκ ή μέχρι 3 εστίες καμία μεγαλύτερη των 3εκ. Η τετραετής επιβίωση μετά τη μεταμόσχευση ήταν 75% και η τετραετής επιβίωση χωρίς υποτροπή της νόσου ήταν 83%.
Χειρουργική τεχνική
Η επέμβαση περιλαμβάνει την εκτομή του ήπατος του λήπτη και την ορθοτοπική τοποθέτηση του ήπατος του δότη στο λήπτη. Η ηπατεκτομή μπορεί να είναι εργώδης, ιδίως σε ασθενείς με προηγηθείσες επεμβάσεις στην κοιλιά ή με σοβαρή πυλαία υπέρταση.  Η συνήθης τεχνική περιλαμβάνει την τελικοτελική αναστόμωση των αγγείων και του χοληδόχου πόρου με τη χρήση εξωσωματικής κυκλοφορίας. (Εικόνα 1) Σε περιπτώσεις νοσημάτων του χοληφόρου δέντρου ή ανατομικών ανωμαλιών του πόρου γίνεται χολοπεπτική αναστόμωση κατά Roux-en-Y. Εναλλακτικές τεχνικές είναι η 'piggyback'  τεχνική χωρίς την αφαίρεση του οπισθοηπατικού τμήματος της κάτω κοίλης φλέβας. (Εικόνα 2) Η αναστόμωση της κάτω κοίλης του δότη με αυτή του λήπτη γίνεται τελικο-πλάγια χωρίς τον πλήρη αποκλεισμό της κυκλοφορίας του αίματος στην κάτω κοίλη φλέβα του λήπτη. Άλλη μέθοδος είναι η διαίρεση του ηπατικού μοσχεύματος. Περιλαμβάνει: τη διαίρεση του πτωματικού ηπατικού μοσχεύματος σε δύο ίσα μέρη, τα οποία μεταμοσχεύονται σε δύο ενήλικες ασθενείς, σε τελικό στάδιο ηπατικής ανεπάρκειας και τη διαίρεση του ηπατικού μοσχεύματος σε δύο άνισα μέρη (η τομή γίνεται κατά μήκος του στρογγύλου συνδέσμου του ήπατος). Το αριστερό (μικρότερο) τμήμα μεταμοσχεύεται σε παιδί και το δεξιό (μεγαλύτερο) τμήμα σε ενήλικα.

Εικόνα 1.


Εικόνες 2a και b.


Βιβλιογραφία
1. Welch CS. A note on transplantation of the whole liver in dogs. Transplant Bull 1955; 2: 54.

2. Cannon JA. Organs (communication). Transplant Bull. 1956;3:1.

3. Moore FD, Smith LL, Burnap TK, et al. One stage homotransplantation of the liver following total hepatectomy in dogs. Transplant Bull. 1959;6:103-107.

4. Starzl TE, Marchiaro TL, Von Kulla KM, Hermann G, Brittain RS, Waddell WR. Homotransplantation of the liver in humans. Surg Gynecol Obstet. 1963;117:659-676.

5. Hagihara P, Absolon KB. Experimental Studies on Homologous Heterotopic Liver Transplantation. Surgery, gynecology & obstetrics 1964;119:1297-304.


Πηγή: www.medtime.gr 
Διαβάστε περισσότερα...

Friday 14 May 2010

Μεταμόσχευση νεφρού

Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» την Τρίτη 9 Μαρτίου 2010. Γράφει ο Αθανάσιος Αγραφιώτης, διευθυντής Νεφρολογικού Τμήματος, Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Ασκληπιείο Βούλας» 

Mεταμόσχευση Νεφρού
Η μεταμόσχευση νεφρού αποτελεί την καλύτερη θεραπευτική επιλογή για ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο τελικού σταδίου. Το νεφρικό μόσχευμα μπορεί να προέρχεται από ζώντα ή αποβιώσαντα δότη. Η λήψη του μοσχεύματος από ζώντα δότη μπορεί να γίνει είτε με την κλασική ανοιχτή χειρουργική μέθοδο είτε με λιγότερο επεμβατικές λαπαροσκοπικές τεχνικές που έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια. 
Ο επιπολασμός της χρόνιας νεφρικής νόσου τελικού σταδίου στην Ελλάδα και τα υπόλοιπα ανεπτυγμένα κράτη αυξάνεται με γρήγορους ρυθμούς. Το 2008 στη χώρα μας ήταν καταγεγραμμένοι 11.606 ασθενείς. Από αυτούς 8.463 υποβάλλονταν σε αιμοκάθαρση με τεχνητό νεφρό, 764 σε περιτοναϊκή κάθαρση, ενώ μόνο 2.379 ήταν μεταμοσχευμένοι. Η σύγκριση των μεταμοσχευμένων με αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς που βρίσκονται στη λίστα για μεταμόσχευση έχει δείξει ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, η μεταμόσχευση αποτελεί πράγματι την άριστη θεραπευτική μέθοδο επιλογής. Τα πλεονεκτήματα της μεταμόσχευσης νεφρού συνοψίζονται στα εξής:
  1. Αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης.
  2. Καρδιοαγγειακά οφέλη.
  3. Βελτίωση της ποιότητας ζωής, προαγωγή σωματικής και συναισθηματικής ευεξίας και επαναφορά γονιμότητας.
  4. Κοινωνικοοικονομικά οφέλη: 
    • Μεγαλύτερη πιθανότητα επιστροφής στην εργασία.
    • Μειωμένο υγειονομικό κόστος
Το ετήσιο κόστος της αιμοκάθαρσης στις ΗΠΑ, ανά αιμοκαθαιρόμενο νεφροπαθή, ανέρχεται σε 60.000-80.000 $, ενώ το κόστος τον 1ο χρόνο μετά τη μεταμόσχευση ανέρχεται μεν σε 100.000 $ αλλά μειώνεται σε μόνον 10.000 $/έτος μετά τον πρώτο χρόνο.
Πρέπει ακόμη να τονιστεί ότι, με την εφαρμογή νέων θεραπειών ανοσοκαταστολής, έχει συντελεστεί σημαντική πρόοδος όσον αφορά τη βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη επιβίωση των νεφρικών μοσχευμάτων, γεγονός που αναμένεται να διευρύνει τα πλεονεκτήματα της μεταμόσχευσης σε σχέση με την αιμοκάθαρση. Χαρακτηριστικά, η μέση επιβίωση για ένα μόσχευμα από ζωντανό δότη έχει πλέον υπερβεί τα 20 έτη.
Όπως κάθε θεραπευτική παρέμβαση, έτσι και η μεταμόσχευση νεφρού δεν είναι άμοιρη επιπλοκών. Έτσι, μετά από μία μεταμόσχευση μπορούν να εμφανιστούν οι κατωτέρω επιπλοκές:

  1. Πρώιμες επιπλοκές
  2. Χειρουργικές (θρόμβωση νεφρικής αρτηρίας ή φλέβας του μοσχεύματος, διαφυγή ούρων), καθυστερημένη λειτουργία του μοσχεύματος, λεμφοκήλη.
  3. Απόρριψη του μοσχεύματος.
  4. Λοιμώξεις (λόγω της ανοσοκαταστολής) από κοινά μικρόβια που προκαλούν λοιμώξεις στον γενικό πληθυσμό αλλά και από ευκαιριακά παθογόνα, δηλαδή μικρόβια χαμηλής λοιμογόνου ισχύος, που συνήθως δεν προκαλούν λοιμώξεις στον γενικό πληθυσμό.
  5. Εμφάνιση κακοηθειών (πιο συχνά του δέρματος).
Πρέπει να τονιστεί ότι οι περισσότερες από τις ανωτέρω επιπλοκές είναι αντιμετωπίσιμες και σε καμία περίπτωση δεν αναιρούν τα οφέλη που προκύπτουν από μία μεταμόσχευση. 

Η ζήτηση για τα μοσχεύματα υπερβαίνει κατά πολύ την προσφορά.
Η λίστα αναμονής στις ΗΠΑ τον Δεκέμβριο του 2003 υπερέβαινε τους 56.000 ασθενείς, ενώ οι μεταμοσχεύσεις δεν ξεπέρασαν τις 15.000/έτος και ο αριθμός αυτός αυξάνεται βραδύτερα σε σχέση με αυτόν των ασθενών που εγγράφονται στη λίστα μεταμόσχευσης. Παρόμοια, στην Ελλάδα το 2008 οι νέοι ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο τελικού σταδίου που εντάχθηκαν σε τεχνητό νεφρό ή περιτοναϊκή κάθαρση ήταν 20.243, ενώ οι μεταμοσχεύσεις που πραγματοποιήθηκαν ανήλθαν μόνον σε 233. Συνεπώς, λόγω της μεγαλύτερης νοσηρότητας και θνητότητας που χαρακτηρίζει τη νόσο, πολλοί ασθενείς πεθαίνουν πριν λάβουν νεφρικό μόσχευμα. Για να επιλεγεί ένας ασθενής για μεταμόσχευση πρέπει να υποβληθεί προεγχειρητικά σε ενδελεχή έλεγχο για να αποκλειστούν νοσήματα και καταστάσεις που καθιστούν αδύνατη (π.χ. ασθενείς υψηλού εγχειρητικού κινδύνου λόγω καρδιαγγειακών ή αναπνευστικών παθήσεων) ή ανώφελη (ασθενείς με μικρό προσδόκιμο επιβίωσης) τη διενέργεια μεταμόσχευσης. Πολύ λίγες είναι πλέον οι απόλυτες αντενδείξεις για τη λήψη μοσχεύματος. Αυτές περιλαμβάνουν τη μεταστατική κακοήθη νόσο, την ενεργό λοίμωξη του λήπτη και τις οργανικές ή ψυχιατρικές διαταραχές που καθιστούν απίθανη τη λήψη της ανοσοκατασταλτικής αγωγής από τον λήπτη. Η μεταμόσχευση νεφρού αποτελεί υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις μια εξαιρετική επιλογή για τους ασθενείς. Καθώς η προσφορά μοσχευμάτων παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα, απαιτούνται καλύτερη πληροφόρηση του πληθυσμού σχετικά με τα οφέλη της μεταμόσχευσης στην ευαίσθητη αυτή ομάδα ασθενών και εκσυγχρονισμός του νομικού πλαισίου που διέπει τη δωρεά οργάνων με στόχο τη διεύρυνση της δεξαμενής των μοσχευμάτων στη χώρα μας.

Πηγή:  www.enet.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Saturday 8 May 2010

Xίλια ευρώ τον χρόνο μετά τη μεταμόσχευση

Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» την Κυριακή 2 Mαϊου 2010.



Xίλια ευρώ τον χρόνο μετά τη μεταμόσχευση
Οι ασθενείς αναγκάζονται να προσφεύγουν σε ιδιωτικά κέντρα
Πανάκριβα κοστίζουν –χωρίς να συνυπολογίζεται το ψυχικό κόστος– οι παθογένειες του συστήματος υγείας της χώρας μας και στους μεταμοσχευμένους ασθενείς. Σε ετήσια βάση, κάθε μεταμοσχευμένος ασθενής πληρώνει από την τσέπη του κατά μέσον όρο 1.000 ευρώ για εξετάσεις που αναγκάζεται να κάνει σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, καθώς ο εξοπλισμός των δημόσιων νοσοκομείων είτε δεν επαρκεί είτε είναι «εκτός λειτουργίας» λόγω βλαβών.
Οπως εξηγεί στην «Κ» ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Μεταμοσχευμένων εκ Νεφρού –αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα των μεταμοσχευμένων– κ. Χρήστος Σβάρνας, όσοι έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση λαμβάνουν μεγάλο αριθμό φαρμάκων που μπορεί να επηρεάσουν ζωτικά τους όργανα. Επομένως, εκτός από την τακτική ιατρική παρακολούθηση, υποβάλλονται τουλάχιστον μία φορά το χρόνο και σε μια σειρά άλλων εξετάσεων, όπως π. χ. καρδιολογικές, δερματολογικές, παρακολούθησης θυρεοειδούς κ. ά. «Συχνά τα μηχανήματα των δημόσιων νοσοκομείων είναι χαλασμένα ή υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση στις εξετάσεις. Άλλες φορές οδηγούμαστε στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα με το αιτιολογικό ότι τα αποτελέσματα των εξετάσεων εκεί βγαίνουν πιο γρήγορα ή ότι είναι πιο αξιόπιστα», σημειώνει ο κ. Σβάρνας και «το κάθε ιδιωτικό κέντρο έχει συγκεκριμένο μηνιαίο “πλαφόν” στη σύμβασή του με τα Ταμεία για εξετάσεις στους ασφαλισμένους. Συνήθως το πλαφόν αυτό έχει ήδη καλυφθεί, με αποτέλεσμα, προκειμένου να μην περιμένουμε για μήνες, να πληρώνουμε από την τσέπη μας για τις εξετάσεις. Και πρέπει να τονιστεί ότι ένας μεταμοσχευμένος ασθενής είναι ιδιαίτερη ιατρική περίπτωση και δεν μπορεί να περιμένει».
Αντίστοιχο πρόβλημα παρατηρείται και στις τακτικές εξετάσεις. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της εξέτασης για τη μέτρηση των επιπέδων του Certican (φάρμακο που λαμβάνουν οι μεταμοσχευμένοι) και στην οποία υποβάλλονται οι ασθενείς τουλάχιστον κάθε δύο μήνες. Όπως επισημαίνει ο κ. Σβάρνας, «εδώ και έξι μήνες η εξέταση δεν γίνεται στο Λαϊκό Νοσοκομείο, λόγω βλάβης μηχανήματος. Οι ασθενείς μεταβαίνουν στο Ωνάσειο για τη συγκεκριμένη εξέταση, που κοστίζει 35 ευρώ. Το Ταμείο τους καλύπτει τα 4 ευρώ». Σημειώνεται ότι στη σχετική μονάδα του Λαϊκού παρακολουθούνται περισσότεροι από 1.800 μεταμοσχευθέντες εκ νεφρού σε σύνολο 2.700.
Όπως επισημαίνει ο κ. Σβάρνας, «σύμφωνα με υπολογισμούς του συλλόγου μας, το κόστος των εξετάσεων σε ιδιωτικά κέντρα που πληρώνουμε από την τσέπη φτάνει κατά μέσον όρο το ποσό των 1.000 ευρώ τον χρόνο». Για το θέμα αυτό, ο σύλλογος έχει ενημερώσει κατ’ επανάληψιν το υπουργείο Υγείας και τις διοικήσεις των ασφαλιστικών οργανισμών, ενώ πριν από περίπου δύο εβδομάδες το Δ. Σ. του συλλόγου συναντήθηκε με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Υγείας, κ. Νίκο Πολύζο, προκειμένου να τον ενημερώσει για το θέμα.
Στο υπόμνημα που κατέθεσε ο σύλλογος στο υπουργείο Υγείας καταγράφονται και τα εκρηκτικά προβλήματα υποδομών - στελέχωσης που υπάρχουν στα μεταμοσχευτικά κέντρα. Αυτήν τη στιγμή λειτουργούν τέσσερα κέντρα για μεταμοσχεύσεις νεφρού, στο Λαϊκό, στον Ευαγγελισμό, στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστημιακό Ρίου. Το νέο μεταμοσχευτικό κέντρο στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, ενώ έχει θεσμοθετηθεί από τα μέσα του 2009, δεν έχει ακόμη λειτουργήσει.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο υπόμνημα για τη μονάδα του Λαϊκού, «τα εξωτερικά ιατρεία των μεταμοσχευμένων φιλοξενούνται σε ένα χώρο των 50 τ. μ. Στον ίδιο χώρο των εξωτερικών ιατρείων που πριν από 30 χρόνια εξυπηρετούσε 5 - 10 ασθενείς, σήμερα στοιβάζονται 60 - 80 άτομα»... «Ο χώρος αναμονής έξω από τα εξωτερικά ιατρεία είναι 20 τ. μ. Στον ίδιο χώρο μαζί με τους μεταμοσχευμένους περιμένουν και άλλοι ασθενείς διαφόρων παθήσεων, με κίνδυνο μετάδοσης ασθενειών».
Για τη μονάδα του Ευαγγελισμού, αναφέρεται στο υπόμνημα ότι «είναι διασπασμένη σε δύο μέρη». Τέσσερις κλίνες της μονάδας είναι στο ισόγειο του παλαιού κτιρίου και άλλες τέσσερις φιλοξενούνται στη γυναικολογική κλινική του κτιρίου Πατέρα του 4ου ορόφου. «Η μονάδα μεταμόσχευσης στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης στεγάζεται σε απαρχαιωμένες εγκαταστάσεις», υπογραμμίζει ο σύλλογος, προσθέτοντας ότι το νοσηλευτικό προσωπικό είναι οριακό και υπάρχουν μόνο δέκα κλίνες ενώ οι ανάγκες ξεπερνούν τις 25. Τέλος, το Νοσοκομείο Ρίου δεν έχει ανοσολογικό εργαστήριο και το κέντρο εξυπηρετείται από το αντίστοιχο εργαστήριο νοσοκομείου των Αθηνών.

Της Πεννυς Μπουλουτζα

Πηγή: www.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Saturday 1 May 2010

Εξ' αιτίας σου "γιατρέ μου"


Το τελευταίο διάστημα, συνολικά το πολιτικό προσωπικό του τόπου, μας ζητά επιτακτικά θυσίες για να μπορέσει η Ελλάδα να ξεφύγει από την οικονομική χρεοκοπία. Ξεχνάνε όμως όλοι τους ότι η χώρα μας έχει χρεοκοπήσει με δική τους ευθύνη, εδώ και πάρα πολλά χρόνια από αξιοκρατία, αξιοπρέπεια, ευσυνειδησία, αλτρουισμό και κάθε άλλο ευγενή συναίσθημα. Η άποψη μας είναι ότι αυτό είναι το πραγματικό έλλειμμα και τις συνέπειες του ζούμε σήμερα. Από αυτή τη μικρή γωνιά των Blogs, θα θέλαμε να θυμίσουμε στο πολιτικό και ιατρικό προσωπικό της χώρας τι πρόσφερε το Εθνικό Σύστημα Υγείας στον ΑΝΩΝΥΜΟ ασθενή ειδικότερα στο τομέα των μεταμοσχεύσεων .
Όμως προτού αναπτύξουμε τις θέσεις μας θα θέλαμε τιμής ένεκεν να θυμίζουμε τι έγραφε η αξέχαστη γι' εμάς  Αμαλία  Καλυβίνου από το "μνημείο" blog  της fakellaki.blogspot.com λίγο πριν φύγει από τη ζωή το Μάιο του 2007. 
  
"ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΣΟΥ, "ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ".....

"Έχω πονέσει αφόρητα, έχω νιώσει τον πανικό νιώθοντας τον ανυπέρβλητο πόνο να έρχεται, έχω σκεφτεί αμέτρητες φορές ν' αυτοκτονήσω λόγω του πόνου, έχω περάσει άπειρες ώρες στο κρεββάτι ουρλιάζοντας απ' τον πόνο, έχω χρειαστεί για μεγάλα διαστήματα τη βοήθεια των άλλων, έχω καταστραφεί οικονομικά, έχω καταστρέψει οικονομικά την οικογένεια μου, έχω υπάρξει βάρος για την οικογένειά μου, έχω υπάρξει βάρος για τους φίλους μου, έχω υποστεί το όποιο ρίσκο δεκάδων χειρουργικών επεμβάσεων, έχω κάνει τραύματα κατακλίσεως, έχω χάσει απολαύσεις αμέτρητες, έχω στερηθεί διασκεδάσεις , έχω διακόψει τις σπουδές μου πάνω από τρεις φορές, έχω χάσει εκδρομές, έχω στερηθεί ταξίδια, έχω στερηθεί την ξενοιασιά στις κινήσεις λόγω του πόνου ή του φόβου του πόνου, δεν έπαιξα επαγγελματικά βόλλευ, δε φόρεσα ποτέ μίνι φούστα λόγω της ατροφίας-λόγω του πόνου, αντιμετώπισα την αμφισβήτηση του πόνου μου από τους γιατρούς, αντιμετώπισα την αμφισβήτηση του πόνου μου από τους γονείς μου ήδη πριν από την εφηβεία μου μέχρι τα 25 μου, το παιδικό μου παιχνίδι έχει διακοπεί έξι φορές από άμεση εισαγωγή στο νοσοκομείο με μεταφορά από ασθενοφόρο, έχω νιώσει ντροπή για την εικόνα του σώματός μου, έχω αντιμετωπίσει παράλογη γραφειοκρατεία, έχω υπάρξει θύμα οικονομικής εκμετάλλευσης από γιατρούς, έχω υπάρξει υποψήφιο θύμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης από γιατρό, έχω νοσηλευθεί σε βρώμικα νοσοκομεία με αδιάφορους γιατρούς και νοσοκόμες, έχω νοσηλευθεί σε καθαρά νοσοκομεία οπου ήμουν πελάτισσα και το βλέμμα ήταν πάντα στην τσέπη που μπορούσε και όχι στο πόδι που πονούσε,έχω δει την τύχη της υγείας μου να εξαρτάται από αδιάφορα πρόσωπα και αμόρφωτους "επιστήμονες", έχω περιμένει άπειρες ώρες σε ουρές νοσοκομείων ή ΙΚΑ για μια σφραγίδα, έχω υπάρξει άθυρμα του κάθε αμόρφωτου δημοσιοϋπαλληλίσκου, τις ώρες του πόνου έχω νιώσει τους γιατρούς όχι δίπλα μου αλλά απέναντί μου, έχω καλλιεργήσει ήδη από την παιδική μου ηλικία κυνισμό και έλλειψη εμπιστοσύνης στο κράτος και τον κάθε "αρμόδιο", έχω ζητήσει βοήθεια από ανθρώπους που ούτε θα καταδεχόμουν να κοιτάξω επειδή με λύγισε ο πόνος, δε μπόρεσα ποτέ να θέσω την εργασία μου σε μακροπρόθεσμες βάσεις λόγω της ασταθούς υγείας μου, συχνά οι σεξουαλικές μου επαφές υπήρξαν επώδυνες, έχω κάνει άπειρα ξενύχτια λόγω του πόνου,υπήρξα θύμα κατηγοριών από την οικογένειά μου επειδή δεν ακολουθούσα τις (άσχετες) οδηγίες των γιατρών, έχω αντιμετωπίσει σηψαιμία, έχω "δει" και άλλες φορές το θάνατο δίπλα μου, έχω δει τον πόνο των αγαπημένων μου όταν με βλέπουν να λιώνω, έχω δει το πρόβλημά μου να γίνεται πηγή ευτυχίας για άλλους (γιατρούς, ιδιοκτήτες κλινικών,φυσιοθεραπευτές, ορθοπεδοτεχνικούς που μου έφτιαξαν το τεχνητό μέλος,κλπ) , έχω χάσει την πλήρη αυτονομία μου, δεν εργάζομαι κανονικά εδώ και τρία χρόνια, έχω προσπαθήσει πολύ σκληρά για να δεχτώ τη νέα εικόνα του σώματός μου, έχω αναγκαστεί να μάθω τουλάχιστον τα στοιχειώδη ιατρικά ζητήματα για να αναπληρώσω την άγνοια των γιατρών και ιδίως των ανεπιβλεπτων ειδικευομένων, έχω χάσει αρκετές φορές τα μαλλιά μου αναγκαζομενη έτσι να ανέχομαι τα ηλίθια βλέμματα πολλών περαστικών (επειδή αποφάσισα να μη χαροποιήσω με τον καρκίνο μου ΚΑΙ αυτούς που πουλούν περρούκες), και η πιο απλή μου κίνηση απαιτεί μεγάλη προσπάθεια, ενίοτε και ανοχή πόνου, έχω περάσει εφιαλτικές ώρες ως δέσμιο κομμάτι κρέας χωρίς καν φωνή σε εντατικές, συχνά θέλω συνοδό ακόμη και για να κατεβω τις σκάλες του σπιτιού μου, κάποιες φορές έχω παραλύσει πλήρως λόγω του πόνου, κάποιες άλλες φορές έχω χάσει εντελώς τη φωνή μου λόγω των κοντινών όγκων και νιώθω και το βάσανο της στέρησης της επικοινωνίας είμαι αναγκασμένη να φροντίζω και για την ψυχολογία των γύρω μου ώστε να μπορέσουν να χειριστούν την παρούσα κατάστασή μου ή και τον επικείμενο θάνατό μου, τις περισσότερες φορές δε μπορώ να γελάσω γιατι με πιάνει ελεεινός βήχας που εξελίσσεται σε εμέτους, δε μπορώ να θυμώσω πολύ γιατί έτσι κλείνει η φωνή μου για τουλάχιστον μια ημέρα, έχουν κορεστεί οι αισθήσεις μου όλες από τις συνεχεις επισκέψεις σε νοσοκομεία,από τις ατέλειωτες εξετάσεις, από τα αμέτρητα φάρμακα κι έχω αρχίσει να έχω πλέον ψυχοσωματικά συμπτώματα, αποφεύγω τη συναναστροφή με παιδιά όπως πχ τα λατρεμένα μου ανήψια ώστε να μη τους λείψω πολύ αν πεθάνω σύντομα, αδιαφορώ για τους πόνους και τις ταλαιπωρίες των άλλων επειδή έχω κουραστεί τόσο που μόλις και μετά βίας αντέχω τις δικές μου, πρέπει να συναναστρέφομαι μόνο τους μη έχοντες μεταδοτικά νοσήματα λόγω του αδύναμου πλέον ανοσοποιητικού μου, η μόνη προγραμματισμένη εξέλιξη στη ζωή μου είναι η ανά 21 ημέρες ταλαιπωρία της χημειοθεραπείας, ακόμη κι όταν η φυσική μου κατάσταση είναι σχετικά καλή το να βγω κάποια βόλτα είναι ρίσκο λόγω του φόβου των εμέτων και τον αιμοπτύσεων, έχω νιώσει το "μαρτύριο" του να είμαι πλέον συνοδηγός στο δικό μου αυτοκίνητο, παρατάω τα φλερτ μου "στη μέση" επειδή δε μπορώ να υποσχεθώ τίποτα, δε μπορώ να πάρω αγκαλιά ένα μωρό, έχω στερηθει για μεγάλα χρονικά διαστήματα και πλέον δια παντός τη μεγάλη μου αγάπη,το χορό , έχω ακούσει τρεις φορές (λόγω ακτινοβολιών) το εφιαλτικό "κρακ" που κάνει ένα οστό όταν σπάζει, αναγκάζομαι συχνά να παρηγορώ τους γύρω μου κάθε που παίρνω στα χέρια μου μια βιοψία ή κακά αποτελέσματα άλλων εξετάσεων πράγμα που έχω βαρεθει, έχω δει αμέτρητες απλές απολαύσεις να με προσπερνούν, δε μπορώ να ουρλιάξω.... ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΣΟΥ, "ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ"
Διαβάστε περισσότερα...