Friday 28 January 2011

18η Διεθνή Διημερίδα «Ηπατίτιδα B & C» 29-30 Ιανουαρίου 2011

«Κρυφές επιδημίες» ονομάζονται από την ιατρική κοινότητα οι χρόνιες ηπατίτιδες Β και C, που αποτελούν σημαντικά προβλήματα δημόσιας υγείας σε όλες τις χώρες του κόσμου. Η απουσία συμπτωμάτων δεν οδηγούν τον ασθενή στον απαραίτητο διαγνωστικό έλεγχο, ενώ ταυτόχρονα το ήπαρ μπορεί να καταστρέφεται. Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι νοσούν περίπου 300.000 άτομα με χρόνια ηπατίτιδα Β και 200.000 άτομα με χρόνια ηπατίτιδα C.
Η είσοδος στη χώρα μας περισσοτέρων από 1.000.000 μεταναστών την τελευταία 20ετία από χώρες των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης αλλά και από χώρες της Ασίας και Αφρικής, που αποτελούν ομάδες υψηλής συχνότητας για ηπατίτιδα B και C, έχει αυξήσει τους αριθμούς ασθενών με χρόνιες ηπατίτιδες B και C. Οι χώρες προέλευσης μεταναστών με τους υψηλότερους επιπολασμούς για χρόνια ηπατίτιδα Β είναι η Αλβανία και άλλες χώρες των Βαλκανίων καθώς και χώρες της Ασίας, ενώ για χρόνια ηπατίτιδα C είναι η Αίγυπτος και λιγότερο χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Δεδομένου ότι τα νοσήματα αυτά είναι ασυμπτωματικά και ο έλεγχος του πληθυσμού ή έστω των ομάδων υψηλού κινδύνου δεν είναι υποχρεωτικός, η διάγνωση γίνεται μόνον τυχαία λόγω κάποιου τσεκ-απ. Συνεπώς, οι περισσότεροι ασθενείς παραμένουν αδιάγνωστοι χωρίς να λαμβάνουν την κατάλληλη θεραπεία που θα σταματούσε την εξέλιξη της νόσου για τους ίδιους αλλά και τη συνεχιζόμενη διασπορά του ιού σε άλλους.
Το μέγεθος του προβλήματος σαφώς υποεκτιμάται στις διάφορες επίσημες καταγραφές, αφού εκτός από την υποδιάγνωση δεν υπήρχε μέχρι πρόσφατα καμμία επίσημη προσπάθεια καταγραφής των διαγνωσμένων περιστατικών με χρόνια ηπατίτιδα Β και C. Η κατάσταση αυτή οδήγησε σε οδηγία για υποχρεωτική δήλωση & καταγραφή όλων των χρόνιων περιστατικών ηπατίτιδας B & C από το Ευρωπαϊκό CDC (European Centre of Disease Prevention and Control) και το ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ.
Οι Ευρωπαικές και Παγκόσμιες προσπάθειες, σύμφωνα με τις συστάσεις του CDC και του Ευρωπαϊκού CDC (ECDC), για τον έλεγχο της χρόνιας ηπατίτιδας B & C θα είναι από τα βασικά θέματα που θα συζητηθούν στη 18η Διεθνή Διημερίδα «Ηπατίτιδα B & C». Τα παραπάνω στοιχεία έδωσαν στη δημοσιότητα, σε σημερινή Συνέντευξη Τύπου, οι κκ. Στέφανος Ι. Χατζηγιάννης, Oμότιμος Καθηγητής Παθολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής της Διημερίδας, Σπύρος Ντουράκης, Καθηγητής Παθολογίας-Ηπατολογίας και Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης Ήπατος, και Γεώργιος Παπαθεοδωρίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής Παθολογίας-Γαστρεντερολογίας και Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Μελέτης Ήπατος.
Η διημερίδα θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα το Σαββατοκύριακο 29 και 30 Ιανουαρίου 2011, στο Royal Olympic Hotel, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης και του Νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν», με τη συμμετοχή διακεκριμένων ξένων ομιλητών. «Η σχέση της ιογενούς ηπατίτιδας με τον ηπατοκυτταρικό καρκίνο και οι σύγχρονες δυνατότητες αντιμετώπισης του», «η σύγχρονη - άριστη θεραπεία για τη χρόνια ηπατίτιδα Β», «τα νέα φάρμακα (αναστολείς πρωτεάσης) που αναμένεται να αλλάξουν σημαντικά τη θεραπεία», είναι μερικά από τα σημαντικά θέματα που θα συζητηθούν στην διημερίδα.
‘Όπως ανέφεραν οι επιστήμονες, με τις σύγχρονες και τις νέες θεραπείες αναστέλλεται η εξέλιξη της νόσου σε όλους τους ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β και επιτυγχάνεται συχνά εκρίζωση του ιού της ηπατίτιδας C. Eιδικότερα, τα νέα φάρμακα για τη χρόνια ηπατίτιδα C θα αυξήσουν τα ποσοστά ίασης από 40-45% σε 70-75% με συχνά ταυτόχρονη μείωση της διάρκειας θεραπείας. Οι επιστήμονες ανέφεραν ότι τόσο η χρόνια ηπατίτιδα Β όσο και η χρόνια ηπατίτιδα C υποδιαγιγνώσκονται και, ως εκ τούτου δεν αντιμετωπίζονται.
Οι χρόνιες ηπατίτιδες Β και C είναι σαφέστατα «ύπουλοι κίνδυνοι», αφού για χρόνια δεν προκαλούν συμπτώματα και επομένως δεν οδηγούν τον ασθενή στον απαραίτητο έλεγχο για τη διάγνωση, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να καταστρέφουν το ήπαρ. Έτσι, με την πάροδο των χρόνων και παρά την απουσία συμπτωμάτων, ένα ποσοστό των ασθενών αναπτύσσει κίρρωση, που σημαίνει πλήρη καταστροφή της δομής του ήπατος. Ακόμη και οι ασθενείς με κίρρωση μπορεί να μην έχουν συμπτώματα για λίγα χρόνια, αλλά η νόσος χειροτερεύει συνεχώς και μπορεί να εμφανισθούν υγρό στην κοιλιά (ασκίτης), αιμορραγία από φλέβες (κιρσούς) του οισοφάγου, εγκεφαλοπάθεια ή ίκτερος. Όλοι οι ασθενείς με κίρρωση έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο ήπατος. Οι επιπλοκές της κίρρωσης και ο καρκίνος ήπατος είναι οι συχνότερες αιτίες θανάτου των ασθενών με χρόνιες ηπατίτιδες Β και C. H διάγνωση της χρόνιας ηπατίτιδας Β και C γίνεται εύκολα με ειδικές εξετάσεις αίματος για τους δείκτες του κάθε ιού.

Για την ηπατίτιδα Β σε εξετάσεις πρέπει οπωσδήποτε να υποβάλλονται:
* Όλα τα άτομα που έχουν αυξήσεις των ηπατικών ενζύμων (τρανσαμινασών)
* Όλοι οι συγγενείς πρώτου βαθμού (παιδιά, γονείς και αδέλφια) ασθενών με οξεία
ή χρόνια ηπατίτιδα Β
* Όλες οι έγκυες γυναίκες
* Όλα τα άτομα που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου για ηπατίτιδα Β (σεξουαλικοί σύντροφοι  ασθενών με ηπατίτιδα Β, ομοφυλόφιλοι, ετεροφυλόφιλοι με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους,
* χρήστες ενδοφλεβίων ναρκωτικών,
* πολυμεταγγιζόμενοι,
* αιμοκαθαιρόμενοι,
* μεταμοσχευμένοι,
* προσωπικό και τρόφιμοι των φυλακών,
* εργαζόμενοι σε υπηρεσίες καθαριότητας και επεξεργασίας λυμάτων και εργαζόμενοι στις υπηρεσίες υγείας)
* Όλοι οι μετανάστες από χώρες υψηλής ενδημικότητας για ηπατίτιδα Β.

Για την ηπατίτιδα C σε εξετάσεις πρέπει οπωσδήποτε να υποβάλλονται:
* Όλα τα άτομα που έχουν αυξήσεις των ηπατικών ενζύμων (τρανσαμινασών)
* Πρώην και ενεργοί χρήστες ενδοφλεβίων ναρκωτικών
* Όσοι έχουν υποβληθεί σε μεταγγίσεις αίματος ή παραγώγων του ή μεταμόσχευση οργάνου πριν από το 1992
* Όσοι έχουν υποβληθεί ή υποβάλλονται σε τεχνητό νεφρό
* Όσοι έχουν εκτεθεί παρεντερικά σε δυνητικά μολυσμένα ιατρικά ή παραϊατρικά εργαλεία
* Ερωτικοί σύντροφοι ατόμων με ηπατίτιδα C Άτομα με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους
* Παιδιά μητέρων με ηπατίτιδα C
* Όλοι οι μετανάστες από χώρες υψηλής ενδημικότητας για ηπατίτιδα C

Εξελίξεις στη θεραπεία
Με τις νεότερες εξελίξεις στη θεραπευτική αντιμετώπιση των ασθενών με χρόνιες ηπατίτιδες Β και C που υπάρχουν σήμερα, προλαμβάνεται η ανάπτυξη κίρρωσης και καρκίνου σε ένα σημαντικό ποσοστό των ασθενών, ενώ συχνά μπορεί να επιτευχθεί και εκρίζωση του ιού κυρίως σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα C, όπως ανέφεραν οι ομιλητές. Η θεραπεία στη χρόνια ηπατίτιδα Β επιτυγχάνει πρόληψη της κίρρωσης και του καρκίνου και βελτίωση των βλαβών του ήπατος. Λόγω των αποτελεσματικών θεραπειών, οι μεταμοσχεύσεις ήπατος για χρόνια ηπατίτιδα Β έχουν ελαττωθεί σημαντικά την τελευταία 10ετία.

Οι εγκεκριμένες θεραπευτικές επιλογές είναι δύο κύριων κατηγοριών:
1. ιντερφερόνες-άλφα: συνήθως πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη-άλφα (υποδόρια ένεση μία φορά την εβδομάδα για 12 μήνες) και
2. αντιικά φάρμακα: λαμιβουντίνη, αντεφοβίρη, εντεκαβίρη, τελμπιβουδίνη και τενοφοβίρη (όλα δισκία από το στόμα για αρκετά χρόνια).
Σημαντική εξέλιξη, που αναμένεται να συζητηθεί στο Συνέδριο, αποτελεί η θεραπεία στη χρόνια ηπατίτιδα C, η οποία επιτυγχάνει συχνά εκρίζωση του ιού. Η θεραπευτική αντιμετώπιση στηρίζεται στο συνδυασμό πεγκυλιωμένης ιντερφερόνης-άλφα (υποδόρια ένεση μία φορά την εβδομάδα) και ριμπαβιρίνης (δισκία από το στόμα). Η διάρκεια της θεραπείας είναι 6 ή 12 μήνες. Η πιθανότητα εκρίζωσης του ιού της ηπατίτιδας C μετά από θεραπεία κυμαίνεται μεταξύ 75-85% για γονότυπο 2 ή 3 και 40-50% για γονότυπο 1 ή 4.
Εντός του 2011 ή αρχές του 2012, αναμένεται να κυκλοφορήσουν νέα φάρμακα για την ηπατίτιδα C (αναστολείς της πρωτεάσης του ιού). Τα φάρμακα αυτά, σε συνδυασμό με την υπάρχουσα θεραπεία, θα αυξήσουν το ποσοστό εκρίζωσης του ιού στο δύσκολο γονότυπο 1 σε ποσοστά 70-75% ελαττώνοντας συχνά και τη διάρκεια θεραπείας. Η διημερίδα θα μεταδοθεί ζωντανά μέσω internet (στην ιστοσελίδα www.tntexecutive.gr), για πρώτη φορά, ενώ όλο το υλικό/video της αναμετάδοσης της διημερίδας θα παραμείνουν διαθέσιμα στο site για έξι μήνες. Το σύνολο του υλικού των παρουσιάσεων και των περιλήψεων των ομιλητών θα αναρτηθούν στην ιστοσελίδα του Συνεδρίου, διαθέσιμα για στο κοινό.
H Ελληνική Εταιρεία Μελέτης του Ήπατος είναι μία επιστημονική εταιρεία που έχει ως κύριο σκοπό την ανάπτυξη της μελέτης και έρευνας των παθήσεων του ήπατος από όλους τους επιστημονικούς κλάδους που ασχολούνται με το όργανο αυτό.

Πηγή: www.medexperts.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Μίλησε ξανά ύστερα από 11 χρόνια

«Καλημέρα, θέλω να πάω σπίτι μου. Είστε καταπληκτική ομάδα», ψέλλισε στους γιατρούς της η Μπ. Τζένσεν από την Καλιφόρνια, 13 ημέρες μετά την εγχείρηση στην οποία υποβλήθηκε. 

Έπειτα από εγχείρηση 18 ωρών στο Ιατρικό Κέντρο Ντέιβις του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, μία 52χρονη Αμερικανίδα κατάφερε να ψελλίσει τα πρώτα της λόγια, χάρη σε μία πρωτοποριακή διπλή μεταμόσχευση λάρυγγα και τραχείας. Την Πέμπτη, ύστερα από αποκατάσταση εβδομάδων, ώστε να μπορέσει να μιλήσει ξανά φυσιολογικά, η Μπρέντα Τζένσεν από το Μοντεστό της Καλιφόρνια συναντήθηκε, για πρώτη φορά, με ολόκληρη την ομάδα των γιατρών της από τότε που έγινε η εγχείρηση. 
Δεκατρείς ημέρες μετά τη μεταμόσχευση, η ασθενής είπε τις πρώτες λέξεις της ύστερα από έντεκα χρόνια σιωπής: «Καλημέρα, θέλω να πάω σπίτι μου. Είστε καταπληκτική ομάδα». Σήμερα, η Μπρέντα είναι πλέον σε θέση να μιλά για μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς πρόβλημα. Η ίδια δήλωσε ότι πρόκειται για θαύμα. Οι φωνητικές χορδές της 52χρονης Αμερικανίδας καταστράφηκαν το 1999, κατά τη διάρκεια επέμβασης στην οποία είχε υποβληθεί. Ο ειδικός σωλήνας που της είχε τοποθετηθεί, προκειμένου να παραμένουν ανοιχτοί οι αεραγωγοί, τραυμάτισε σοβαρά τον λαιμό της και ο ουλώδης ιστός που δημιουργήθηκε, της στέρησε τη φωνή. Επί έντεκα χρόνια, η Μπρέντα δεν είχε γεύση και όσφρηση, ανέπνεε μέσω τραχειοτομής και επικοινωνούσε με τους φίλους της μέσω φορητής συσκευής με «ηλεκτρονική φωνή» (όταν μιλούσε ακουγόταν όπως ένα ρομπότ). Οι γιατροί χαρακτήρισαν την Μπρέντα σπάνια, αλλά ιδανική περίπτωση, επειδή είχε λάβει μοσχεύματα νεφρού και παγκρέατος το 2006 και έπαιρνε φάρμακα που απέτρεπαν την αποβολή τους από τον οργανισμό.
Όπως ανέφεραν οι θεράποντες γιατροί της, ο κίνδυνος αποβολής από τον οργανισμό του μοσχεύματος, μαζί με τη δυσκολία της επέμβασης στην περιοχή του λάρυγγα με τα περιπλεκόμενα νεύρα, είναι που κάνουν παρόμοιες μεταμοσχεύσεις αρκετά σπάνιες. Η μοναδική άλλη καταγεγραμμένη περίπτωση ήταν στην Κλινική Κλίβελαντ, στο Οχάιο, το 1998.

Πηγή: www.ethnos.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Tuesday 25 January 2011

Κοινωνικές ανισότητες και Δωρεά Οργάνων

Τα τελευταία χρόνια η ζωή των μελών της ελληνικής κοινωνίας έχει αλλάξει ριζικά. Όλους μας διακατέχει ένα διαρκές άγχος για επαγγελματική επιτυχία με σκοπό την οικονομική ευμάρεια. Από τα πρώτα σχολικά χρόνια ο κανόνας που εφαρμόζει το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι να πρωτεύσουμε στις σπουδές μας όχι για να γίνουμε πληρέστεροι πνευματικά άνθρωποι άλλα πληρέστεροι οικονομικά.
Ωστόσο για τον νεοέλληνα η οικονομική εξέλιξη γίνεται το διαβατήριο για κάτι ακόμα πιο σπουδαίο. Αυτό είναι η δύναμη και η αποδοχή που αποκτά μέσα στις δομές της ελληνικής κοινωνίας. Απόρροια αυτού του γεγονότος είναι να κινδυνεύει άμεσα η συνοχή της με τη δημιουργία αντίθετων στρωμάτων, των «επιφανών» με την οικονομική και κοινωνική καταξίωση και όλων των υπολοίπων που δεν κατέχουν αυτές τις σύγχρονες «αρετές».
Αυτό το δεδομένο πρέπει να μας προβληματίσει περισσότερο γιατί στην σημερινή εποχή, ακόμα και στην Ευρώπη που θεωρείται η κοιτίδα του κοινωνικού κράτους πρόνοιας, παρατηρούμε το φαινόμενο να αλλοιώνεται και να μετατρέπεται σε σκληρά νεοφιλελεύθερο. Έτσι η πολιτική της ελεύθερης οικονομίας που ο στόχος της είναι πάντα το κέρδος, εφαρμόζεται από την πλειοψηφία των ευρωπαϊκών κρατών με συνέπεια να συμπιέζει και να συρρικνώνει τις παροχές που κάθε σωστά δομημένη πολιτεία πρέπει να προσφέρει στους πολίτες της. Το πρόβλημα μεγαλοποιείται όταν μέσα σε αυτές εντάσσεται η Υγεία που είναι από τους κύριους πυλώνες στήριξης μιας ισότιμης κοινωνίας.
Μελετώντας το παρελθόν ανακαλύπτουμε ότι στην προσφορά της ιατρικής μέριμνας, σπουδαίο ρόλο διαδραματίζει το τρίπτυχο χρήμα – εξουσία – δύναμη. Επίσης δεν είναι πολύ μακρινή η περίοδος που όσοι έχουν την ευχέρεια να πληρώσουν ή κατέχουν κάποια θέση εξουσίας μπορούν να έχουν πρόσβαση σε κάθε επιστημονικά τεκμηριωμένη μέθοδο περίθαλψης.
Στην σύγχρονη εκδοχή αυτό εμφανίζεται με την μορφή των ταχύτερα παρεχόμενων ιατρικών υπηρεσιών, των διακεκριμένων ιατρών, της αρτιότερης υποδομής και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις της ευνοϊκότερης εξέλιξης μιας ασθένειας. Η εικόνα όμως της δημόσιας νοσοκομειακής φροντίδας με την πολύωρη αναμονή σε ουρές για την ολοκλήρωση μιας εξέτασης ή μιας διάγνωσης, τα ράντζα, την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής, τεχνολογικής, ξενοδοχειακής υποδομής, την ανύπαρκτη πληροφόρηση και συνοψίζοντας κάθε άλλη στέρηση μέσων και γνώσης είναι σίγουρο ότι δεν βοηθά ποτέ κανέναν. Το μόνο που καταφέρνει είναι να διευρύνει το κοινωνικό χάσμα αφού ένα από τα μέγιστα αγαθά όπως η Υγεία, προσφέρεται στον καθένα με βάση τις προϋποθέσεις που ρυθμίζονται από το χρήμα και την εξουσία.
Ύστερα από πολλά χρόνια απραξίας η ελληνική πολιτεία αποφασίζει να ασχοληθεί με έναν τομέα της παρεμβατικής ιατρικής που άλλες χώρες του έχουν δώσει πρωτεύοντα ρόλο εδώ και μια 25ετία και αυτός είναι η μεταμόσχευση ιστών και οργάνων ανθρώπινης προέλευσης. Η μεταμόσχευση οργάνων δεν είναι μόνο ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στην ιστορία της ιατρικής αλλά κυρίως είναι ένα δώρο ζωής για χιλιάδες ανθρώπους ανά την υφήλιο. Ακόμα και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έχουν κατανοήσει την μεγάλη σημασία της και αναφορές που παραπέμπουν στις μεταμοσχεύσεις συναντά κανείς στη μυθολογία ακόμη και στα βιβλικά κείμενα.
Εντούτοις αναλύοντας τη μεταμόσχευση ανακαλύπτεις ότι είναι μια αυστηρά ιεραρχημένη διαδικασία που δεν μπορείς να παρεκκλίνεις ώστε να πετύχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα, να σώσεις μια ανθρώπινη ζωή. Το πρώτο στάδιο είναι η εξεύρεση του μοσχεύματος και η επιλογή του λήπτη, ακολουθεί το ιατρικό μέρος που είναι η τοποθέτηση του στον ασθενή από εξειδικευμένους γιατρούς σε κατάλληλα οργανωμένο μεταμοσχευτικό κέντρο και τέλος η διαχείριση του με την απαραίτητη φαρμακευτική αγωγή για να ζήσει όσο το δυνατό περισσότερα χρόνια. Η εύρεση μοσχεύματος παρόλο που είναι η βάση όλης αυτής της πολύπλοκης προσπάθειας και κύριος μοχλός προόδου της, είναι και το πιο δύσκολο τμήμα της λόγω της σπανιότητας των μοσχευμάτων παγκοσμίως. Μολαταύτα στηρίζεται στη μεγαλύτερη πράξη αγάπης, ανιδιοτέλειας και αλτρουισμού, τη δωρεά οργάνων και ιστών. Μια ενέργεια που ξεπερνάει τα ανθρώπινα συναισθήματα αφού μέσα από το θάνατο κάποιου συνανθρώπου μας, ξαναδίνεται το δικαίωμα σε κάποιον άλλον μελλοντικά καταδικασμένο να συνεχίζει να αναπνέει, να αισθάνεται, να ζει.
Η δωρεά οργάνων απαιτεί κατ’ αρχήν ενημέρωση, ευαισθητοποίηση, ώριμο προβληματισμό και συναίνεση. Πως όμως η τωρινή διαμόρφωση της κοινωνίας μας με τις καινούργιες προτεραιότητες μπορεί να ξεπεράσει τις ανισότητες της ώστε να στηρίξει μια τόσο μεγάλη ιδέα; Παρατηρώντας όλες τις κοινωνικές αποχρώσεις δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικό ότι αντιμετωπίζουν αυτό το τόσο σοβαρό ζήτημα με τον ίδιο σκεπτικισμό.
Το «ανώτερο» κομμάτι πρεσβεύει ότι οποιοδήποτε εμπόδιο συναντήσει θα το ξεπεράσει λόγω της ισχύς που πηγάζει μέσα από την οικονομική και κοινωνική του ευρωστία, όπως άλλωστε αναφερθήκαμε και παραπάνω. Ο ειδικευμένος γιατρός, το εξειδικευμένο νοσοκομείο, η σωστή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είτε στην πατρίδα ή σε κάποια άλλη χώρα του εξωτερικού μπορεί να αντληθεί μέσω αυτής της δύναμης. Αυτή η υπεροχή που αισθάνονται έχει σαν συνέπεια να μένουν μακρινοί παρατηρητές στα μηνύματα της δωρεάς οργάνων. Αυτή η απάθεια γκρεμίζεται μόνο όταν ένας από αυτούς η κάποιος συγγενής τους περάσει το μαρτύριο της αναμονής κάποιου μοσχεύματος.
Το υπόλοιπο μέρος βρίσκεται σε δυσχερέστερη θέση. Δεν έχει δυνατότητα επιλογής και σχεδόν όλες οι ελπίδες του στηρίζονται στις διευκολύνσεις που προσφέρει η πολιτική πρόνοιας που εφαρμόζει η εκάστοτε πολιτεία και σε πολύ μικρότερο βαθμό σε βοήθειες συγγενών και φίλων. Στις μέρες μας όμως που οι παροχές περιορίζονται λόγω της εμπορευματοποίησης της Υγείας που τρέχει με γοργούς ρυθμούς, η αγωνία τους για το πώς θα αντεπεξέλθουν σ’ αυτές τις συνθήκες μεγεθύνεται. Επίσης θέματα όπως η δωρεά οργάνων αντιμετωπίζονται με αρκετή δυσπιστία αφού η αντίληψη που κυριαρχεί είναι ότι όλα πουλιούνται και όλα αγοράζονται. Άρα πως είναι δυνατόν να λειτουργήσει ορθά μια διαδικασία που στηρίζεται στην προσφορά, την ισότητα, την δικαιοσύνη.
Το αρνητικό κλίμα ενισχύεται από την παραπληροφόρηση και από διάφορες θρησκευτικές, ηθικές και κοινωνικές αδικοκρισίες που τις συναντάμε σε όλες τις ταξικές διαβαθμίσεις.
Το βάρος για να αλλάξει αυτή η άσχημη κατάσταση πέφτει στις πλάτες της πολιτείας χωρίς βέβαια να χρειαστεί να μεταβάλλει τις κοινωνικές ταξινομήσεις και αντιλήψεις αφού είναι ριζωμένες εδώ και αρκετές δεκαετίες. Το πρώτο βήμα είναι να καταπολεμηθεί η άγνοια, η αμάθεια και η προκατάληψη ώστε με σωστή διαφώτιση από ειδικούς να γνωρίσει ο κόσμος τι είναι δωρεά οργάνων, τις λειτουργίες της, τους όρους της, και τα αποτελέσματα της. Επίσης πρέπει να ενισχυθεί και το ιατρικό μέρος βοηθώντας με κάθε τρόπο τους γιατρούς και εξοπλίζοντας κατάλληλα τα νοσοκομεία για να γίνονται όσο το δυνατόν περισσότερες πετυχημένες επεμβάσεις με επακόλουθο τα αποτελέσματα τους που θα συμβιώνουν ανάμεσα μας, να είναι ορατά και στους πιο δύσπιστους.
Η αλήθεια είναι ότι αν κατανοήσουμε τα νοήματα της δωρεάς οργάνων θα εντοπίσουμε ότι είναι από τις ελάχιστες διαδικασίες που ξεπερνά κάθε μορφή ανισότητας είτε αυτή είναι κοινωνική, οικονομική, πνευματική ή θρησκευτική. Δεν νομίζω ότι κάποιος πλούσιος θα αρνηθεί ένα μόσχευμα που θα προέρχεται από ένα φτωχό, ένας χριστιανός από ένα μουσουλμάνο ή ένας καθηγητής πανεπιστημίου από ένα αμόρφωτο εργάτη. Οδηγούμαστε λοιπόν σε μια και μόνη αλήθεια ότι η πίστη και η αγάπη του ανθρώπου προς το συνάνθρωπο δεν είναι μόνο ζωή αλλά μπορεί να αναγεννήσει και μια νέα ζωή. Σαν κοινωνία λοιπόν πρέπει να υποκλιθούμε σε αυτή τη μεγάλη ιδέα και να ενστερνιστούμε αυτό που τραγούδησε και ο Μάνος Χατζηδάκης «ήρθαν καιροί να την πιστέψουμε βαθιά.»

Διαβάστε περισσότερα...

Μεταμοσχευμένος ασθενής μολύνθηκε από το μικρόβιο της κλεψιέλας στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης

Ενα ακόμη κρούσμα μόλυνσης από το μικρόβιο της κλεψιέλας. 50χρονος, ο οποίος είχε υποβληθεί σε μεταμόσχευση προσβλήθηκε από το ανθεκτικό μικρόβιο της κλεψιέλας στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. Χθες έγινε γνωστό ότι στο ίδιο Νοσοκομείο νοσηλεύεται πρόωρο νεογνό, που έχει μεταφερθεί από το Νοσοκομείο των Σερρών, στο οποίο τελικά διαγνώστηκε ότι έχει και αυτό προσβληθεί από κλεψιέλα, αν και αρχικά υπήρχε η υποψία ότι είχε προσβληθεί από τον ιό Η1Ν1.

Πηγή: www.newsblog.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Tuesday 18 January 2011

ΠΡΟΤΑΣΗ-ΣΟΚ «Νομιμοποιήστε την αγορά οργάνων»

Μπορεί το απαράδεκτο λαθρεμπόριο ανθρωπίνων οργάνων, με θύματα απελπισμένους δότες και ασθενείς, να σταματήσει αν θεσμοθετηθεί διεθνώς μία αυστηρότατα ελεγχόμενη αγορά;


Πόσο κάνει μια ανθρώπινη ζωή; Εξαρτάται. Στις πιο φτωχές χώρες του κόσμου μπορεί να κοστίζει μερικές εκατοντάδες δολάρια, όσο πουλιέται ένα νεφρό, ένα ήπαρ ή ένας κερατοειδής χιτώνας στη μαύρη αγορά. Η τιμή πολλαπλασιάζεται επί εκατό και επί χίλια για τις μεταμοσχεύσεις στους πλούσιους πελάτες από τη Δύση. Αυτό το απαράδεκτο λαθρεμπόριο, με θύματα απελπισμένους δότες και ασθενείς, μπορεί να σταματήσει αν... νομιμοποιήσουμε το εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων!
Είναι μια άκρως αμφιλεγόμενη πρόταση που σοκάρει. Και έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων αφού κινείται στα όρια της ιατρικής ηθικής. Και όμως, προέρχεται από κορυφαίους χειρουργούς στη Βρετανία. Ζητούν τη δημιουργία μιας αυστηρά ελεγχόμενης αγοράς- με κράτη σε ρόλο αγοραστή και δότες που θα εισπράττουν «με απόδειξη» 60.000- 120.000 ευρώ για κάθε νεφρό.
«Πιστεύω ότι οι κυβερνήσεις των κρατών της Δύσης πρέπει να το σκεφθούν σοβαρά. Αυτή τη στιγμή στη Δυτική Ευρώπη 40.000 νεφροπαθείς περιμένουν μόσχευμα. Το 15%-30% από αυτούς θα πεθάνει προτού φτάσει στην κορυφή της λίστας. Ο μέσος όρος αναμονής είναι 10 χρόνια. Πρέπει επιτέλους να σταματήσει ο απαράδεκτος “τουρισμός για αναζήτηση μοσχευμάτων” από δότες που πέφτουν θύματα της χειρότερης εκμετάλλευσης» δήλωσε πρόσφατα στον βρετανικό Τύπο ο καθηγητής Νάντεϊ Χακίμ, χειρουργός στο περίφημο νοσοκομείο Χέρφιλντ στο Λονδίνο.
Είναι ένας από τους ειδικούς που κατέθεσαν την πρόταση για τη δημιουργία μιας νόμιμης, αλλά κρατικής και αυστηρά ελεγχόμενης αγοράς ανθρωπίνων οργάνων.
Ο καθηγητής σερ Πίτερ Μπελ, πρώην αντιπρόεδρος του Βασιλικού Κολεγίου Χειρουργών, συμφώνησε και έδωσε περισσότερες εξηγήσεις: «Δεν θα επιτρέπονται εισαγωγές από το εξωτερικό. Το ΕΣΥ θα είναι ο μοναδικός αγοραστής και προμηθευτής, κάτι που θα διασφαλίζει την αρχή της ισότιμης πρόσβασης στις υπηρεσίες μεταμόσχευσης, ώστε να μην αποκλείονται οι πιο φτωχοί υποψήφιοι λήπτες». Προτείνει μάλιστα και συγκεκριμένο ποσό για την αμοιβή του δότη: γύρω στα 90.000 ευρώ, περίπου όσο κοστίζουν ένα-δύο χρόνια αιμοκάθαρσης.
Σοκ. Το μεγαλύτερο μέρος της ιατρικής κοινότητας και η Βρετανική Εταιρεία Μεταμοσχεύσεων (ΒΤS) διαφωνούν σθεναρά. « Η κοινή γνώμη είναι αντίθετη, η νομοθεσία την απαγορεύει. Η ιατρική και ο ανθρωπισμός που την διέπει δεν επιτρέπουν να καταντήσει εμπόριο και αντικείμενο αγοραπωλησίας ένα ανθρώπινο όργανο» έγραψε σε άρθρο του ο Κιθ Ριγκ, χειρουργός και πρόεδρος της ΒΤS.
«Θα ξεπεράσει κάθε όριο ηθικής. Οι πιο φτωχοί και ευάλωτοι θα αρχίσουν να πουλάνε το σώμα τους και όσοι έχουν τις διασυνδέσεις και την καλύτερη ασφάλιση θα παίρνουν πρώτοι τα όργανα» λέει ο Κένεθ Μπόιντ , καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.
Όλοι συμφωνούν σε ένα πράγμα: το πρόβλημα είναι τεράστιο, και αν δεν γίνει κάτι, η χρόνια έλλειψη μοσχευμάτων στις πλούσιες χώρες, σε συνδυασμό με τη διαρκώς αυξανόμενη ζήτηση, θα συνεχίσει να στέλνει ξένους ασθενείς στα χέρια χειρουργών-χασάπηδων και εγκληματιών που ελέγχουν τα κυκλώματα αγοραπωλησίας και μεταμόσχευσης.
Τα συνδικάτα του διεθνούς εγκλήματος θησαυρίζουν από το παράνομο εμπόριο σε χώρες όπως η Κίνα, το Πακιστάν, η Τουρκία, η Αίγυπτος, η Κολομβία και οι Φιλιππίνες.
Οι τιμές διαμορφώνονται ανάλογα με τη ζήτηση και την περιοχή. Στις μεγάλες πόλεις της Λατινικής Αμερικής συχνά γίνονται απαγωγές και δολοφονίες για την αφαίρεση οργάνων. Στην Κίνα ένα νεφρό μαζί με τη μεταμόσχευση φτάνει τα 45.000 ευρώ. Εκεί ο «μοσχευματικός τουρισμός» υπολογίζεται ότι εξυπηρετεί 11.000 δυτικούς ασθενείς τον χρόνο.
Το γειτονικό Κοσσυφοπέδιο είναι το σταυροδρόμι αυτής της άθλιας πρακτικής στα Βαλκάνια. Σε έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης η κλινική Μedicus στην Πρίστινα, όπου αφαιρούνταν παρανόμως όργανα για μεταμοσχεύσεις σε πλούσιους πελάτες στο εξωτερικό, συνδέεται με δίκτυο Αλβανών του οργανωμένου εγκλήματος. Η μαφία φέρεται να είχε στενές σχέσεις με ανώτερους αξιωματούχους στην κυβέρνηση του Κοσσυφοπεδίου, μεταξύ των οποίων και με τον πρωθυπουργό Χασίμ Θάτσι, ο οποίος το διέψευσε και ζήτησε ανεξάρτητη έρευνα για την υπόθεση.

Πηγή: www.tovima.gr
Διαβάστε περισσότερα...