Thursday 26 August 2010

Οι διαχρονικές πληγές της μεταμοσχευτικής διαδικασίας στην Ελλάδα

Τα προβλήματα της μεταμοσχευτικής διαδικασίας στην Ελλάδα, με κύρια χαρακτηριστικά την έλλειψη μοσχευμάτων και κατάλληλων υποδομών, επισημαίνονται από επίσημα και αρμόδια χείλη (βουλευτές, γιατρούς, συλλόγους, σωματεία, φορείς, κ.τ.λ.) εδώ και πολλά χρόνια. Παρόλο αυτά, ένα τόσο σοβαρό και ευαίσθητο θέμα αντιμετωπίζεται απ' όλους τους εμπλεκόμενους με εγωκεντρισμό και υστεροβουλία, προτάσσοντας το προσωπικό και όχι το συλλογικό συμφέρον. Οι διαχρονικές πληγές στο μεταμοσχευτικό πρόγραμμα της Ελλάδος μας αποκαλύπτονται εξετάζοντας μια σειρά από γεγονότα, ιδιαίτερα των τριών τελευταίων ετών.

Πρόταση Τροποποίησης του Νόμου 
Αρχές του 2007, με πρωτοβουλία δύο μεταμοσχευμένων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, του κ. Δημήτρη Πιπεργιά και του κ. Γιάννη Διαμαντίδη επανακατατέθηκε στη Βουλή επικαιροποιημένη, η ολοκληρωμένη πρόταση νόμου για τη «Τροποποίηση και συμπλήρωση του Ν. 2737/1999 Μεταμοσχεύσεις ανθρωπίνων ιστών και οργάνων και άλλες διατάξεις», που είχαν καταθέσει 59 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ το Μάρτιο του 2005. Στην πρόταση τους παρουσιάζονται συγκεκριμένες ενέργειες αλλά και οι λόγοι που αποδεικνύουν την αναγκαιότητα γι’ αυτή την τροποποίηση. Μάλιστα σύμφωνα με τα στοιχεία που παρατίθενται, η χώρα μας κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις στον αριθμό των μεταμοσχεύσεων και ειδικότερα των πτωματικών δοτών.
(Για περισσότερες λεπτομέρειες πατήστε εδώ)

Το Μάρτιο του 2007 στη Βουλή ο τότε Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος ανακοινώνει ότι μέσα σε διάστημα ενός μήνα θα κατατεθεί στη Βουλή το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τις μεταμοσχεύσεις.
(Για περισσότερες λεπτομέρειες πατήστε εδώ)

Ασθένεια Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου
Το καλοκαίρι του 2007 όλο το πανελλήνιο παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ευαισθησία τον αγώνα επιβίωσης που δίνει ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Όροι όπως μεταμόσχευση ήπατος, μόσχευμα, δότης κ.τ.λ. είναι στο προσκήνιο της καθημερινής ειδησεογραφίας. Τότε είναι που οι Έλληνες γνωρίζουν σε ευρεία κλίμακα τον παγκοσμίου φήμης Έλληνα χειρούργο μεταμόσχευσης Dr. Αντρέα Τζάκη που εδώ και χρόνια διαπρέπει στην Αμερική. Ωστόσο παρά την τραγική κατάληξη της περιπέτειας της υγείας του μακαριστού, όλη αυτή η ιστορία αναδεικνύει για πρώτη φορά  πανελλαδικά και σε πρώτο πλάνο τα προβλήματα της μεταμοσχευτικής διαδικασίας στη χώρα μας. Δηλαδή την έλλειψη μοσχευμάτων αλλά και τη μη ύπαρξη οργανωμένου μεταμοσχευτικού κέντρου με την κατάλληλη εμπειρία και εξειδίκευση ώστε να αντιμετωπίσει με επιτυχία μια τόσο εξειδικευμένη ιατρική πράξη. Κατά τη γνώμη μας, αυτοί είναι και οι κύριοι λόγοι φυγής του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου στο Jackson Memorial Hospital στο Μαϊάμι.
O μετέπειτα τηλεκανιβαλισμός, με γιατρούς να «σφάζονται» στο αν έπρεπε να μεταμοσχευθεί ή όχι ο Μακαριστός, αν έπρεπε να ταξιδέψει στις Η.Π.Α. ή αν θα έπρεπε να του χορηγηθεί αυτή η αγωγή ή κάποια άλλη, μας αποκαλύπτει με τη μεγάλη απερισκεψία και επιπολαιότητα αντιμετωπίζεται το μεταμοσχευτικό πρόβλημα της χώρας από την ιατρική κοινότητα.  Αυτοί οι δήθεν επιστήμονες έφτασαν στο σημείο μάλιστα να αμφισβητήσουν μέχρι και τους χειρισμούς του Dr. Ανδρέα Τζάκη, φαινόμενα αποκαρδιωτικά που παρατηρούνται μόνο στη χώρα μας.  Άλλωστε είναι ευρέως γνωστό ότι στην Ελλάδα ευημερούν οι «Μετά Χριστό» προφήτες. Σας παραθέτουμε μια σειρά φωτογραφιών από στιγμιότυπα δελτίων ειδήσεων και τηλεοπτικών εκπομπών ώστε να ξαναθυμηθούμε τη φαρσοκωμωδία που παρακολουθήσαμε τότε όλοι μας από τους τηλεοπτικούς δέκτες.




Τη Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2008 ο υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Δημήτρης Αβραμόπουλος, κατά τη διάρκεια συνάντησης του με το νομπελίστα Ιατρικής για το 2007, σερ Μάρτιν Έβανς ανακοινώνει ότι Διεθνές Μεταμοσχευτικό Κέντρο θα λειτουργήσει στη χώρα μας. Συγκεκριμένα δηλώνει ο κ. Υπουργός: «Γνωστοποίησα στον κ. Έβανς την απόφασή μας, να προχωρήσουμε το συντομότερο δυνατόν στην ίδρυση του Διεθνούς Μεταμοσχευτικού Κέντρου, σε συνεργασία και με τις γειτονικές χώρες και με τη συνδρομή διακεκριμένων επιστημόνων. Ήδη οι προεργασίες έχουν γίνει. Είμαστε μπροστά στο σημαντικό βήμα, να το ανακοινώσουμε και επίσημα...το Διεθνές Μεταμοσχευτικό Κέντρο θα λάβει την ονομασία του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, ο οποίος στη δοκιμασία που του επιφύλαξε η ζωή, έδειξε στωικότητα, θάρρος, καρτερία. Εκείνο όμως που έβγαινε μέσα από την αγωνία του, ήταν ο άνθρωπος να στηριχτεί και ο ευρύτερος χώρος της υγείας να εμπλουτιστεί με νέες δυνατότητες. Το Διεθνές Μεταμοσχευτικό Κέντρο Αθηνών που θα φέρει, όπως είπα πρωτύτερα, την ονομασία του, είναι κάτι που ανοίγει μια νέα προοπτική και δίνει ελπίδες σε χιλιάδες Έλληνες πολίτες, αλλά και σε πολίτες των γειτονικών χωρών. Ήδη η προεργασία έχει ολοκληρωθεί. Οι επαφές με επιστήμονες, που θα συνδράμουν στο έργο μας, έχουν γίνει. Η ελληνική επιστημονική κοινότητα ενημερώθηκε και διακεκριμένοι επιστήμονες, που έχουν δοκιμαστεί και διακριθεί στο χώρο των μεταμοσχεύσεων, είναι κοντά μας. Η νέα αυτή πραγματικότητα ανοίγει μια καινούργια προοπτική και δεν σας κρύβω, ότι είναι ιδιαίτερη η χαρά μου γι' αυτό.»
Ακολούθησε την Τρίτη 24 Ιουνίου 2008 , ομιλία του τότε Υπουργού Υγείας στον Ε.Ο.Μ όπου αποσαφηνίζει την βούληση της πολιτείας για δημιουργία νέου Μεταμοσχευτικού Κέντρου αλλά και τροποποίηση του νόμου με στόχο την αύξηση των διαθέσιμων μοσχευμάτων.
Ήταν φανερό ότι η Πολιτεία άρχισε να δραστηριοποιείται ύστερα από την περιπέτεια υγείας του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου αφού μέσω αυτής αποκαλύφθηκε σ' ευρεία κλίμακα η ανεπάρκεια των Ελλήνων μεταμοσχευτών και γενικότερα της μεταμοσχευτικής δραστηριότητας στη χώρας μας. Γι' αυτούς τους λόγους άλλωστε, όπως προείπαμε, το περιβάλλον του Μακαριστού απευθύνθηκε στο γνωστό κέντρο της Αμερικής. 

Αντιδράσεις
Παρόλο τις επίσημες εξαγγελίες του τότε Υπουργού Υγείας κ. Αβραμόπουλου το όλο εγχείρημα σταμάτησε. Η αιτία ήταν η μεγάλη αντίδραση από μερίδα γιατρών που εμπλέκονται στη μεταμοσχευτική διαδικασία αλλά και ασθενών, πιο συγκεκριμένα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νεφροπαθών. Το δημοσίευμα της δημοσιογράφου Έλενας Φυντανίδου «Ο εμφύλιος πόλεμος των μεταμοσχεύσεων» της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ» την Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008 είναι  χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατούσε. Όπως αναφέρει και το συγκεκριμένο άρθρο, η διαφωνία τους επικεντρώνεται σε τρία σημεία. Πρώτων είναι το νομικό καθεστώς το οποίο θα διέπει το Κέντρο. Σύμφωνα με σχέδιο του Υπουργείου Υγείας το Διεθνές Μεταμοσχευτικό Κέντρο θα λειτουργεί ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου. Με απλά λόγια, ο κίνδυνος να λειτουργήσουν ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια στον τομέα της μεταμόσχευσης οργάνων, τα οποία δωρίζονται σήμερα από τους πολίτες στο κράτος, είναι ορατός. «Η “ιδιωτικοποίηση” των μεταμοσχεύσεων είναι η ταφόπλακα τους. Ποιος θα προσφέρει μόσχευμα σε ένα ιδιωτικό κέντρο;». Αυτή είναι η άποψη των περισσοτέρων μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ), οι οποίοι αντιτίθενται- πλην του προέδρου κ. Αλ. Κωστάκη- στην ίδρυση του Διεθνούς Μεταμοσχευτικού Κέντρου. Δεύτερο σημείο τριβής, η ενσωμάτωση στο Διεθνές Κέντρο των τεσσάρων δημοσίων μεταμοσχευτικών κέντρων (Λαϊκό, Ευαγγελισμός, Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης, Πανεπιστημιακό Ρίου), σε διάρκεια πέντε χρόνων από τη ψήφιση του σχεδίου. Και τρίτο σημείο τριβής, η λειτουργία του Κέντρου σε ένα νοσοκομείο όπως αυτό των «Αγίων Αναργύρων», το οποίο δεν διαθέτει την απαραίτητη υποδομή.
Όπως προαναφέραμε, σ' αυτό το κλήμα άρνησης από τη μεριά των ασθενών εντάχθηκε και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Νεφροπαθών, εκφράζοντας την αντίθεση της με έκδοση ανακοίνωσης. Μας προκαλεί απορία η απουσία τοποθέτησης από τη μεριά του Πανελλήνιου Σωματείου Ηπατομεταμοσχευθέντων Ελλάδος αλλά και του Συλλόγου  Μεταμοσχευμένων Καρδιάς «Συνεχίζω» ανεξαρτήτως αν εξυπηρετούνται  σήμερα από το Ωνάσειο. Για τους μεταμοσχευμένους  με πνευμονικό μόσχευμα ή από πάγκρεας είναι τόσο λίγοι, οπότε δυστυχώς εκφράζουν μεμονωμένα  και σχεδόν ακούσια τους φόβους και τις  ανησυχίες τους. Τελικά, επακόλουθο  όλης αυτής της εναντίωσης ήταν να «παγώσει» το σχέδιο και συγχρόνως να σταματήσει κάθε προσπάθεια.

Τρία χρόνια μετά...
Τρία χρόνια μετά, η μεταμοσχευτική διαδικασία στην Ελλάδα σε ποιο σημείο βρίσκετε;  
Απάντηση δίνετε, με αφορμή τη 1η Νοεμβρίου - Πανελλήνια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων, από τον ίδιο το πρώην Πρόεδρο του Ε.Ο.Μ.  στο άρθρο της εφημερίδας «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» το Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009. Αναφέρει ότι: «Η μείωση που καταγράφηκε στις μεταμοσχεύσεις ήπατος το 2009 οφείλεται στην απουσία κατάλληλων υποδομών στις κλινικές και μονάδες μεταμοσχεύσεων... εξαιτίας του περιορισμένου αριθμού των κλινών υπήρξαν περιπτώσεις που ενώ βρισκόταν διαθέσιμο μόσχευμα, δεν υπήρχε δυνατότητα να νοσηλευτούν οι ασθενείς... Αυτό όμως είναι ντροπή για τη χώρα μας...Με την υποδομή που υπάρχει αυτή τη στιγμή, ο τομέας των μεταμοσχεύσεων δεν μπορεί να προχωρήσει στην Ελλάδα».
Αυτή η αποκαρδιωτική άποψη καταγράφτηκε το Νοέμβριο του 2009 δηλαδή πριν την οικονομική κρίση. Σήμερα με το Εθνικό Σύστημα Υγείας σε πλήρη απορύθμιση και με χρόνια προβλήματα να το συμπιέζουν ασφυκτικά είναι  ευνόητο ότι το ήδη υποτονικό μεταμοσχευτικό πρόγραμμα της χώρας βρίσκεται κοντά στην αδρανοποίηση. Αυτό αποδεικνύεται από τη συνεχή πτώση των μεταμοσχεύσεων τα τελευταία χρόνια. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στην πλήρη διάλυση των «κατ' όνομα» μεταμοσχευτικών κέντρων της χώρας. Π.χ. σήμερα στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών Λαϊκό δεν λειτουργεί Μονάδα Μεταμόσχευσης Ήπατος και πλέον οι ανάγκες για μεταμόσχευση ήπατος «ικανοποιούνται» από το αν επαρκέστατο πλέον Ιπποκράτειο Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, όπως έχουν καταγγείλει πρόσφατα και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Στη δύνη της αποσύνθεσης βρίσκονται  και όλες οι άλλες Μονάδες Μεταμοσχεύσεων (νεφρού, καρδιάς, μυελού κ.τ.λ.) όπως αποδεικνύεται από τις δεκάδες δημοσιεύσεις που γίνονται καθημερινά στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο αλλά και από τα βιώματα των μεταμοσχευμένων ασθενών που τα επισκέπτονται σχεδόν καθημερινά. Όσο για τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων ήταν, είναι και θα είναι ανεπαρκείς από τη στιγμή που οι τοποθετήσεις γίνονται με κομματικά και όχι με επιστημονικά κριτήρια (π.χ. αλλάζει η κυβέρνηση, αλλάζει και ο Πρόεδρος του Ε.Ο.Μ.) αλλά και η γενικότερη στελέχωση του που είναι ελλιπής,  με συνέπεια να λειτουργεί σαν κακοδιοικούμενη δημόσια υπηρεσία υποβιβάζοντας την αποστολή που είναι εντεταλμένος από την Πολιτεία να εκτελέσει. 

Άποψη TransplantLink
'Ένα σύγχρονο, πλήρως εξοπλισμένο και στελεχωμένο μεταμοσχευτικό κέντρο είναι εδώ και πάρα πολλά χρόνια επιτακτική ανάγκη. Μαζί με την τροποποίηση του Ν. 2737/1999 και με εφαρμογή άλλων πετυχημένων μοντέλων μεταμοσχευτικής οργάνωσης που ήδη έχουν εφαρμοστεί  σε χώρες με παρόμοια προβλήματα (π.χ. Ισπανικό μοντέλο) είναι η μόνη λύση ώστε η χώρα μας να προσπαθήσει να εναρμονιστεί με τα αποτελέσματα άλλων ευρωπαϊκών κρατών.  Όμως η πρώτη προσπάθεια (ίδρυση νέου μεταμοσχευτικού κέντρου - τροποποίηση του Ν.2737/1999) προσέκρουσε όπως είδαμε παραπάνω σε αντιδράσεις μερικών ιατρών αλλά και «κατευθυνόμενων» κατά τη γνώμη μας ασθενών. 
Σ' αυτό το σημείο θα θέλαμε να εκφράσουμε και τη δική μας άποψη για αυτές τις αντιδράσεις.
Η πρώτη αντίθεση είναι το νομικό καθεστώς το οποίο θα διέπει το Κέντρο. Δηλαδή ότι το Διεθνές μεταμοσχευτικό κέντρο θα λειτουργεί ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου και όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν «Η “ιδιωτικοποίηση” των μεταμοσχεύσεων είναι η ταφόπλακα τους. Ποιος θα προσφέρει μόσχευμα σε ένα ιδιωτικό κέντρο;».  
Θα θέλαμε με τη σειρά μας να ρωτήσουμε τους εκφραστές αυτών των απόψεων, για το Ωνάσειο Καρδιορχιουρουργικό Κέντρο που διαφημίζεται από την Πολιτεία σαν ένα από τα καλύτερα ευρωπαϊκά μεταμοσχευτικά κέντρα καρδιάς, με ποσοστό επιβίωσης, ένα χρόνο μετά τη μεταμόσχευση καρδιάς, να φτάνει στο ποσοστό του 95%, όταν διεθνώς είναι περίπου 80% , με τι νομικό καθεστώς λειτουργεί;
Σύμφωνα λοιπόν με τον Ιδρυτικό Νόμο (2012/92), το ΩΚΚ είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ), απολαμβάνει οικονομικής και διοικητικής αυτοτέλειας και λειτουργεί βάσει των αρχών της ιδιωτικής οικονομίας. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 34 του Νόμου 2072/92, το ΩΚΚ δεν υπάγεται στο Δημόσιο Τομέα. Η εποπτεία και ο έλεγχος του Κέντρου ασκείται από τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Εκτός του Ωνασείου πιο τρανταχτό παράδειγμα είναι το νομικό καθεστώς λειτουργίας του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (Ε.Ο.Μ.). Πληροφορούμε λοιπόν ότι ο Οργανισμός που σαν σκοπό έχει την υποβοήθηση του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας  για τη χάραξη εθνικής πολιτικής στον τομέα των μεταμοσχεύσεων αλλά και,
α)Εισηγείται τους όρους, τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία των μεταμοσχεύσεων, καθώς και κώδικα δεοντολογίας για τη λειτουργία των Μονάδων Μεταμοσχεύσεων και των Τραπεζών Ιστών προς Μεταμόσχευση
β) Οργανώνει και συντονίζει σε τοπικό, κρατικό και διακρατικό επίπεδο τη διακίνηση μοσχευμάτων, στα οποία συμπεριλαμβάνεται ο μυελός των οστών
γ) Καταγράφει τους δωρητές ιστών και οργάνων, δυνητικούς δότες και υποψήφιους λήπτες οργάνων.
δ) Προτείνει στον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας τη χορήγηση άδειας για την ίδρυση Μονάδας Μεταμόσχευσης ή Τράπεζας Ιστών προς Μεταμόσχευση
ε) Προβαίνει σε ετήσια εκτίμηση και αξιολόγηση του τρόπου λειτουργίας και των αποτελεσμάτων των Μονάδων Μεταμοσχεύσεων και υποβάλλει έκθεση στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας.
στ) Συνεργάζεται με αντίστοιχους οργανισμούς και μεταμοσχευτικά κέντρα της αλλοδαπής για την προμήθεια και ανταλλαγή μοσχευμάτων
ζ) Μεριμνά για την ψυχοκοινωνική υποστήριξη των ληπτών, των ζώντων δοτών και των συγγενών των δοτών
η) Επιδιώκει με κάθε πρόσφορο τρόπο και ιδίως με την οργάνωση κατάλληλης ενημέρωσης και πληροφόρησης του κοινού, την αύξηση του αριθμού των προοριζόμενων για μεταμόσχευση οργάνων,

λειτουργεί όπως αναφέρει και ο Ιδρυτικός του Νόμος 2737/1999 σαν Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου με την επωνυμία «Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων (Ε.Ο.Μ.)» και έδρα την Αθήνα, το οποίο τελεί υπό την εποπτεία του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας. 
Εύκολα κανείς διακρίνει την παράνοια... Πως είναι δυνατόν κύριοι αρμόδιοι, το νομικό καθεστώς που διέπει τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, τον κύριο διαχειριστή του μεταμοσχευτικού προγράμματος της χώρας μας αλλά και ενός Μεταμοσχευτικού Κέντρου που έχει στηριχθεί εδώ και χρόνια η διαδικασία της μεταμόσχευσης καρδιάς, να μην μπορεί να ισχύσει για κάποιο άλλο μεταμοσχευτικό κέντρο;
Η δεύτερη αντίθεση είναι στην ενσωμάτωση στο Διεθνές Κέντρο των τεσσάρων δημοσίων μεταμοσχευτικών κέντρων (Λαϊκό (σήμερα έχει παυθεί η λειτουργία του σαν κέντρο μεταμόσχευσης ήπατος), Ευαγγελισμός, Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης, Πανεπιστημιακό Ρίου) σε διάρκεια πέντε χρόνων από τη ψήφιση του σχεδίου. Για εμάς αυτό ήταν αναμενόμενο. Αναμενόμενο γιατί γνωρίζαμε καλά ότι οι κάποιοι γιατροί που υπηρετούν ή συνεργάζονται με τα κέντρα που θα ενσωματώνονταν, θα αντιδράσουν με όλη τους τη δύναμη γιατί απειλείται η μελλοντική τους κυρίαρχη επιστημονική ύπαρξη στο χώρο των μεταμοσχεύσεων. Αυτό ενισχύεται ακόμα περισσότερο γιατί στο νομοσχέδιο αναφέρεται ότι θα υπάρξει ανταλλαγή ιατρικού προσωπικού με στόχο την καλύτερη εξειδίκευση με το νοσοκομείο Jackson Memorial Hospital στο Μαϊάμι και συνεργασία με το παγκοσμίου φήμης πολυμεταμοσχευτή Dr. Ανδρέα Τζάκη. Αναμενόμενο όμως δεν ήταν η «βιασύνη» της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νεφροπαθών να ενισχύσει τις συγκεκριμένες ιατρικές αντιδράσεις, λες και αυτοί αντιπροσωπεύουν το σύνολο των μεταμοσχευμένων ασθενών στη χώρα ή εκφράζουν την άποψη του συνόλου των νεφροπαθών.
Η τρίτη αντίθεση είναι για γέλια. Υποστηρίζει ότι το νοσοκομείο των «Αγίων Αναργύρων», όπου θα λειτουργούσε το νέο Κέντρο, δεν διαθέτει την απαραίτητη υποδομή. Θέλουν να μας πουν ότι στα σημερινά μεταμοσχευτικά κέντρα (Λαϊκό (σήμερα έχει παυθεί η λειτουργία του σαν κέντρο μεταμόσχευσης ήπατος), Ευαγγελισμός, Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης, Πανεπιστημιακό Ρίου) διαθέτουν την κατάλληλη υποδομή. Μάλλον είναι για γέλια αλλά και για κλάματα αφού είναι γνωστό σε ολόκληρη την κοινωνία η κατάσταση των σημερινών δημόσιων νοσοκομείων.
Κατά τη γνώμη μας η αλήθεια είναι μία που τη βιώνει καθημερινά ένα μικρό παιδί που λιώνει από τις τοξίνες της ηπατικής ανεπάρκειας, ένας άντρας που σέρνει παντού την με ημερομηνία λήξης τεχνητή καρδιά του, μια νέα γυναίκα που τα χέρια της είναι γεμάτα ράμματα από τις αλλαγές της fistula, ένα μικρό κορίτσι που το αίμα του αποσυντίθεται λόγω της λευχαιμίας, ένας άνθρωπος που όλο το οξυγόνο του κόσμου δεν του φτάνει για να αναπνεύσει. Ωστόσο κανείς δεν ενδιαφέρθηκε γι' αυτούς  και μοιραία όλη αυτή η ιστορία διαχειρίστηκε και τελικά κρίθηκε από ανθρώπους χωρίς τέτοιου είδους αγωνίες.
'Όλη αυτή η δυσάρεστη κατάσταση μας αποκαλύπτει τις διαχρονικές πληγές της μεταμοσχευτικής διαδικασίας στην Ελλάδα και το μόνο που μας μένει είναι να τις καταδικάσουμε φωνάζοντας με όλη μας τη δύναμη...
ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ, κύριοι Αρμόδιοι ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ. 
Ντροπή για σας κύριοι Πολιτικοί που αντί να στηρίξετε μια σοβαρή προσπάθεια μ' ευεργετικά αποτελέσματα προς το κοινωνικό σύνολο, αποφασίσατε να κάνετε πίσω επειδή βρήκατε αντίσταση συντεχνιακών συμφερόντων. Συντεχνιακά συμφέροντα που αντί να έχουν εκλείψει εδώ και χρόνια εσείς τα στηρίξατε, δημιουργώντας ένα πλέγμα διαφθοράς που καθημερινά εγκλωβίζει μεγάλο αριθμό συνανθρώπων μας που αναζητούν την καλύτερη αντιμετώπιση στο πρόβλημα υγείας που βιώνουν.
Ντροπή για σας κύριοι ψευδόσοφοι επιστήμονες που το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι η επαγγελματική και η οικονομική σας καταξίωση που συντελείται μάλιστα εις βάρος των ασθενών σας. Με πολιτικούς προστάτες, κινήστε ανεξέλεγκτα μέσα στα σκοτεινά σοκάκια της συντεχνιακής διαφθοράς, ξεχνώντας τον όρκο που κάποτε δώσατε. Για όσους γιατρούς αναρωτιούνται σε ποιο όρκο αναφερόμαστε, τους πληροφορούμε ότι εννοούμε τον «Όρκο του Ιπποκράτη»
Ντροπή και για σας κύριοι ψευτό-συνδικαλιστές του αναπηρικού κινήματος που γίνατε φερέφωνα συντεχνιακών συμφερόντων. Αντί να τα καταγγείλετε αποφασίσατε να τα υπηρετείται,  ξεχνώντας μάλλον ποιους εκπροσωπείτε και μεταλλάσσοντας την εκλογή σας σε  σκαλί κάποιας δήθεν κοινωνικής καταξίωσης. 
Όσο για εμάς δεν μας μένει τίποτα άλλο από το να ονειρευόμαστε ένα καλύτερο μέλλον, ώστε όσο το δυνατό περισσότεροι συνάνθρωποι μας, μέσω της μεταμόσχευσης και της δωρεάς οργάνων να συνεχίσουν να αναπνέουν, να  αισθάνονται, να ζουν...

Υ.Γ. Αν και τα όνειρα στην Ελλάδα του σήμερα είναι απαγορευτικά.

Related Posts :



No comments: